با زگیل تناسلی چه کنیم و چه راه حل هایی برای درمان آن وجود دارد و عوارض پر خطر و کم خطر آن چگونه اند؟
افرادی که مستعد ابتلا به تبخال هستند با این عارضه پوستی که گاهی بروز می‌کند کنار می‌آیند؛ اما اگر تبخال در ناحیه تناسلی دیده شود، بسیار نگران‌کننده و حتی خطرناک خواهد بود.
تبخال یا زگیل تناسلی، بیماری ویروسی ناشی از آلودگی به ویروس پاپیلوم انسانی است که در افراد جوان (به دلیل فعالیت جنسی بیشتر) شایع‌تر است. البته این ویروس بیش از صد گونه دارد که براساس تاثیر در ابتلا به سرطان دهانه رحم به دو دسته کم‌خطر و پرخطر تقسیم می‌شوند. خوشبختانه زگیل تناسلی معمولا ناشی از ابتلا به انواع کم‌خطر این ویروس است.
نکته نگران‌کننده در مورد زگیل تناسلی این است که ویروس‌اش به صورت نهفته و بدون علامت در بدن باقی بماند و پس ازسال‌ها علامت‌دار و به زگیل منجر شود. به همین علت، بیماران زیادی به کلینیک‌های سلامت جنسی مراجعه می‌کنند که در آن یکی از طرفین یا هر دو نفری که قصد ازدواج دارند، از وجود این بیماری و سرایت آن نگران هستند.
به گفته دکتر طاهره اشرف گنجویی، فوق تخصص سرطان‌های زنان، کسی که هیچ ضایعه‌ای در ناحیه تناسلی ندارد، قطعا مبتلا به زگیل نیست، اما می‌تواند ویروس را به صورت نهفته داشته باشد و آن را منتقل کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌و‌گو با جام‌جم با تاکید بر این‌که ابتلا به ویروس زگیل تناسلی پس از برقراری رابطه زناشویی تقریبا قطعی است، می‌افزاید: راه اصلی انتقال این بیماری، مقاربت جنسی است؛ اما احتمالا راه‌های انتقال دیگری نیز دارد که هنوز ناشناخته است. به بیان دیگر مشاهده شده است هرگونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی نیز ممکن است به انتقال یا ابتلا به این بیماری‌منجر شود.
نشانه‌های اولیه و ثانویه زگیل تناسلی
وی تاکید می‌کند: علائم اولیه ابتلا به زگیل تناسلی،احساس سوزش و خارش در ناحیه دستگاه تناسلی خارجی است که به فاصله کوتاهی پس از آن، زگیل‌های تناسلی نیز ظاهر می‌شود. نکته بسیار مهم درخصوص این بیماری آن است که همه افراد مبتلا به ویروس آن لزوما دچار زگیل در ناحیه تناسلی نیستند، ولی ممکن است حامل ویروس باشند. به بیان دیگر، وجود زگیل به تنهایی در مسری بودن این بیماری موثر نیست، بلکه این ویروس در خون بیمار وجود دارد و حتی اگر تمام زگیل‌ها نیز از میان برود، باز هم ممکن است خطر انتقال بیماری همچنان مطرح باشد.
این متخصص زنان می‌افزاید: اگر یکی از زوج‌ها، زگیل تناسلی داشته باشد، می‌توان برای کاهش احتمال ابتلای زوج مقابل، استفاده از کاندوم را توصیه کرد؛ البته فراموش نکنید این ویروس می‌تواند به صورت نهفته در بدن باقی بماند و پس از سال‌ها دوباره به زگیل منجر شود.
وقتی بیماری خطرناک می‌شود
به گفته این فوق تخصص سرطان‌های زنان، فرد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است به انواع پرخطر این ویروس (خطر سرطان دهانه رحم در خانم‌هایی که دارای نوع 18 این ویروس هستند، 200 برابر خانم‌های سالم است) نیز آلوده باشد. به بیان دیگر، در افرادی که انواع ویروس پرخطر به وسیله سیستم ایمنی بدن پاک نشود و به صورت پایدار باقی بماند، ممکن است قسمت‌های مختلف ناحیه تناسلی بویژه دهانه رحم به سرطان مبتلا شود.
وی درباره عوارض این بیماری بر باروری و سلامت جنین توضیح می‌دهد: زگیل تناسلی در زمینه باروری اثرات مضری ایجاد نمی‌کند، اما در صورت بروز این ضایعات در زمان زایمان، امکان آلودگی نوزاد به این ویروس و بروز ضایعات زگیلی در حنجره نوزاد وجود دارد.
پیشگیری از ابتلا با تزریق واکسن
به گفته دکتر گنجویی باتوجه به این که 90 درصد زگیل‌های تناسلی ناشی از ابتلا به نوع 6 و 11 این ویروس است و از طرفی تزریق واکسن نیز در برابر این ویروس‌ها ایمنی ایجاد می‌کند، استفاده از واکسن پیش از هرگونه تماس جنسی توصیه می‌شود. درواقع تزریق بموقع واکسن می‌تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را به میزان زیادی کاهش دهد. البته واکسیناسیون باید در سن مناسب صورت بگیرد که بهترین زمان اثر‌گذاری آن تا پیش از 26 سالگی است.
تشخیص و درمان زگیل تناسلی
اگر فردی از نظر وجود زگیل تناسلی آزمایش دهد و جواب آزمایش وی منفی باشد، می‌توان از مبتلا نبودن وی به این بیماری مطمئن بود؟
این متخصص با اشاره به این که تشخیص زگیل تناسلی فقط با معاینه ممکن است، پاسخ می‌دهد: اگر فردی از نظر تمام انواع ویروس پاپیلوم مورد بررسی قرار بگیرد و نتیجه آزمایش‌اش منفی باشد، قطعا مبتلا به زگیل تناسلی نیست. متاسفانه دارویی که بتواند این ویروس را به‌طور قطعی ریشه‌کن کند، وجود ندارد؛ اما در صورت علامت‌دار شدن عفونت به صورت زگیل تناسلی می‌توان با یکسری محلول‌های خاص یا در بعضی موارد با سوزاندن یا لیزر ضایعات، آنها را از میان برد.
جام جم آنلاین
