درسندرم کوشینگ، ناز و نحوه استفاده بدن را به چربی، سدیم، کلسیم و قند تغییر می دهد.بشتر افراد مبتلا به آن سندرم دچار اضافه وزن می شوند.مقدار اضافه وزن از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد، اما افزاش تجمع چربی در قسمت مرکزی بدن در اکثر بیماران دیده می شود در حالی که ابعاد و مقدار چربی پاها و بازوها تغییر نمی کند.
ولی با اصلاح رژیم غذایی و کنترل کالری دریافتی بر اساس وزن قابل قبول، می توان اضافه وزن را به حداقل رساند
چربی خون بالا تقربا در 70 درصد از بیماران مبتلا به سندرم کوشینگ دیده می شود اگر چه طبیعت
بیماری حفظ چربی های خون در محدوده طبیعی را مشکل می سازد ولی رعایت توصیه های عمومی به صورت دریافت کلسترول کمتر از 977 میلی گرم در روز و اسیدهای چرب اشباع کمتر از 27 درصد کالری رژیم می تواند مفید باشد.
از عوارض ان سندرم، فشار خون بالا می باشد که بدین منظور باید از دریافت بیش از حد سدیم
اجتناب گردد و برای طعم دار کردن غذا ها بیشتر از فلفل استفاده کند. همچنن هنگام مصرف
استروئدها، سدیم درافتی محدود شود.
گاهی اوقات افراد مبتلا به سندرم کوشینگ دچار هیپرگلسمی می شوند و نیاز به دریافت انسولین و یا داروهای کاهنده قند خون پیدا می کنند.
در این موارد پیروی از توصیه های تغذه ای افراد دیابتی می تواند مفید باشد
هیپوکالمی( کاهش پتاسم خون) و استئو پروز (پوکی استخوان ) از عوارض سندرم کوشینگ می باشد
که برای پیشگری از این موارد دریافت کافی کلسیم و پتاسیم توسط بیماران توصیه می شود. مصرف داروهای گلوکوکورتکوئد باعث استئوپروز و افزاش دفع کلسیم می شوند.
منابع خوب پتاسم شامل: سیب زمینی، آب پرتقال، موز می باشد
چنانچه در این بیماری دفع پروتیئن از بدن زیاد شود، باد دریافت مقادیر کافی پروتئین
( یک گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن یا بشتر ) در برنامه غذای شما افزاش یابد.
ورزش کردن کمک به نگه داری توده استخوانی و عضلانی می گردد و علاوه بر آن جلوی اضافه وزن را می گیرد. ورزشهای چون ایروبک و شنا و دوچرخه سواری و پیاده روی تند و نرمش کردن برای شما مفید می باشند.
هرم غذایی در سندرم کوشینگ
1- کاهش مصرف کلسترول
2- کاهش مصرف سدیم
3- مصرف پتاسیم
4- ورزش
