ویتیلیگو (Vitiligo) که از آن با نام های لک و پیس یا برص نیز یاد میشود، یک اختلال اکتسابی در پیگمانتاسیون بوده که ناشی از کاهش عملکرد و در نهایت تخریب ملانوسیت ها به صورت موضعی یا منتشر است. میزان بروز این بیماری1% و شیوع سنی آن بین 20 تا 30 سالگی است. بیماری منشا اتوایمیون داشته در یک سوم موارد سابقه خانوادگی وجود دارد. ضایعات به شکل تکه های سفید شیری رنگ با حدود کاملا واضح مشخص میشود و بیشتر پوست اطراف منافظ بدن (لبها – پلک – رکتوم – ناف) و دست ها و پاها را گرفتار میکند. درمان طبی تنها در مواری که بیمار شدیدا از لحاظ روحی تحت فشار است صورت میگیرد و در سایر موارد استفاده از مواد آرایشی (جهت پوشاندن لک ها) کافی است.
نکات:
1-مناطق هیپوپیگمانته(سفید) به اثرات نور خورشید حساس هستند بنابراین حتما از ضد افتاب استفاده شود.
2- پاسخ به درمان معمولا چند ماه تا چند سال زمان میبرد لازم است این نکته با بیمار مطرح شود.
کورتیکواستروئیدها از داروهای مورد استفاده در درمان ویتیلیگو میباشد زمانی که کمتر از 20 – 25% سطح بدن گرفتار باشد از کورتیکواستروئید های موضعی یا ترکیبات موضعی متوکسالن1% استفاده میشود.
این مطلب توسط دکتر نیما ترابی گلسفید دکتر داروساز و جزو نخبگان علمی داروسازی تهیه و برای مجله پزشکی دکتر سلام ارسال شده است.
