تب یونجه به وسیله ترکیبی از علائم تنفسی مانند عطسه کردن ، جاری شدن آب از بینی ، جراحت چشم و گلو ، خارش گوشها و دهان مشخص می شود . فصل شایع آن از هر زمانی از خدود ماه فروردین تا مرداد ، چندین ساعت یا رز ها تا چند ماه طول می کشد . زمان آن به علت ترکیب هوا از آلودگیهای خاص یا هاگ هایی که کسی به آنها حساسیت دارد ، است .
در ماهای تیر و مرداد و شهریور تب یونجه به حداکثر شدت می رسد ، وقتی که گلها و چمنها شکوفه می دهند . آلودگی گرده های نوعی گل در اغلب جاها عموما موجب تب یونجه می شود . گرده درختان می توانند از ابتدای بهار موجب شیوع تب یونجه شوند ، آلودگیهای ملایمی از ترکیبات در حدود ماههای مرداد ، شهریور ، مهر و آبان اضافه می شود .
