برای رها شدن از درد آنژین شما نیاز به پیشرفت وضعیت فیزیکی دارید به طوری که رساندن اکسیژن به قلب ژیش از مقدار نیازباشد،همچنین این برای کاهش فشار مهم است . چون شما را بمراتب نسبت به آنژین آسیب پذیر تر می کند و هم این که به طور جدی و مشخصی خطر انژینی را که می توانست منجر به حمله قلبی یا ضربان شدید شود،افزایش می دهد . شما نمی توانید با کمک دارو از احتمال خطر آن نجات پیدا کنید .
برای درمان این مشکل بایستی از راههای جانشین دارو بهره جویید یعنی با دوباره سازی زندگی براساس حذف عواملی که شما رادر شرایط قرارداده است .
قدم اول آشنایی و اگاهی از خودتان است . بیاموزید که آنژین در شماکی رخ می دهد و سعی کنید از آن دوری کنید .شراطی را که در آن درد اتفاق افتاده یاداشت کنید تا زمینه شناسایی بهتر را فراهم کند،در نتیجه خواهید فهمید که چگونه فعالیت خود را برای افزایش حالت اولیه متمرکز کنید .
حمله آنژین عضلات قلب را ضعیف می کند . برای پرهی از آسیب بیشترلازم است که از حملات ،قبل از اینکه رخ دهند جلو گیری کنید . هر گز به خودتان فشار نیاورید که آنژین غیر قابل اجتناب است .از دارو های که درد را متوقف می کنند استفاده نکنید . بنا براین می توانید کارهایی را انجام دهید که می دانید از آن جلو گیری خواهد کرد . زمینه ای را فراهم کنید که بدون استفاده از دارو تا آنجا که امکان دارد پیش بروید .
(الف)استراحت و آرامش
در بسیاری از موارد مهمترین عامل فوری ایجاد بیماری آنژین ،حالت تشخیص رگهای کرونری است که منجر به قطع انتقال اکسیژن به قلب خواهد شد . این واکنش برای فشار های هیجانی است . اگر آنژین به طور مر تب اتفاق بیفتد احتمالاًبزودی از ارتباط بین درد و خستگی یا فشار های هیجانی آگاه می شوید . وقتی که مضطرب و خسته هیتید ممکن است برای بالا رفتن از پله بدون داشتن آنژین هم ناتوان باشید . آنژین اغلب هشداری است که شما به خواب و استراحت بیشتری احتیاج دارید و باید یک روش موثر برای استراحت بیاموزید
(ب)فعالیت
فعالیت نقش حیاتی در بهبود آنژین بازی می کند . ممکن است به تدریج به خاطر پیشرفت درد در اثر فعالیت کم تحریک شوید ، به هر حال ، ممکن است آسیب پذیری قلبتان را افزایش دهد . شما بایستی یک روش کند اما با افزایش ثابت در فعالیت را بپذیرید و فقط وقتی که فکر می کنید زمان شروع آنژین فرا رسیده ، از آن دست بردارید . در حقیقت ، نباید اقدام به این کار کنید مگر اینکه خوب استراحت کده باشید . اولین گام استراحت است و فعالیت زمانی می تواند شروع شود و ادامه یاید که مقدار نیازتان به خواب تامین شده باشد و احساس کنید که به خوبی استراحت کردید (به بخش های 17-1 ، 17-2، 17-3 و 17-5 مراجعه کنید )
از تمام فعالیت هایی که به بدنتان فشار وارد می کند بپرهیزید مثل : بلند کردن وزنه های سنگین ، اسکی و همین طور انواع دیگری از تمرینات مورد نیاز . فعالیت آرام تا زمان طولانی چیزی که شما به آن نیاز دارید و می توانید سرعت را آن طور که بدن به ان عادت دارد میزان کنید .
(پ)تنفس
بسیاری از بیماران آنژیمی طوری نفس می کشند که مشکل آنها را شدیدتر می کند ، آنها نفس های بسیار کوتاهی می کشند ، در نتیجه تبدل گازها در ریه هاصورت نمی گیرد و به همین دلیل دستگاه گردش خون فاقد اکسیژن کافی ولازم است .این نوع تنفس واقعا می تواند تشنج رگهایی را که باعث آنژین می شود تسریع بخشد .
تنفس سریع یک پاسخ عادی به اضطراب است اگر احساس می کنید که تنفس را به صورت کوتاه انجام می دهید این مسئله می تواند از این مشکل نشات بگیرد تنفس که تعادل شیمیایی خون را دچار اختلال می کند و ضربان قلب به صورت سریع و نامنظم شده ، به قلب فشار اضافی ( کشش زیاد ) وارد می شود. هر گاه یک حمله ی آنژیمی شروع شود عمل تنفس به صورت کند و عمیق انجام می گیرد . این کار با قطع آندر کوتاه مدت بدون استفاده از دارو می تواند کافی باشد .
(ت)سیگار کشیدن
سیگار کشیدن به ناچار آنژیم را بدتر می کند حجم اکسیژن خون را کاهش می دهد به طوری که تمام بدن از جمله قلب فاقد اکسیژن می شود به علاوه ، باعث آزاد شدن فشار هورمون اپی نفرین شده که این خود باعث افزایش سریع ضربان قلب می شود و حجم اکسیژن ماهیچه ی قلب افزایش یافته باعث می شود که بیشتر در حالت آنژین قرار بگیرد .
هیچ راهی برای این کار نیست و باید از سیگار کشیدن دست بکشید و اگر سیگار را ترک نکنید در معرضخطر حمله قلبی قرار می گیرید . کتابهای زیادی درباره ترک سیگاروجود دارد اما مهمترین قدم تصمیم گیری خودتان برای دست برداشتن ازسیگار است . از دکتر خود درباره بیمارستانهای محلی ترک سیگار کمک بخواهید اگر خودتان قادر به ترک سیگار نیستید .
(ث)رژیم غذایی
احتمالا این نکته را باور دارید که آنژین شما به رسوب چربی در رگهای کرنری وابسته است و به شما گفته شده که ذخیره چربی خود را کاهش دهید
اگر بدن با کمبود منیزیم مواجه باشد احتمال تشنج در رگها بیشتر است در رژیم غذایی ما اغلب با کمبود منیزیم روبرو می شویم . کود های شیمیایی مورد استفاده کشاورزان مانع جذب منیزیم کافی توسط گیاهان از خاک می شود . در بعضی از جاها خصوصا مناطقی که بارندگی خیلی زیاد است و خاکهای اسیدی دارند خاک فاقد منیزیم لازم است و باران اسیدی به این مشکل می افزاید . شما حتی ممکن است منیزیم کافی را از رژیم غذایی که به نظر کامل است نتوانید به دست آوردید . سعی کنید یک رشته از مکملهای منیزم ( از ذخیره غذایی سالم محلی تان ) به ترکیب غذایی غنی از منیزم را در رژیم غذایی هر روزه خود بگنجانید .
