اگر می خواهید گوش فرزندتان را سوراخ کنید بهتر است این نکات مفید را بخوانید.
سوراخ کردن گوش،یکی از کارهای بسیار رایج و معمول بین کودکان دختر است.البته این کار از زمانهای قدیم با روش های سنتی رایج بوده است.اما این روزها ،وسایل انجام دادن این کار پیشرفته تر شده است و چند دقیقه هم بیشتر طول نمی کشد .
البته امروزه درباره خطرات و عوارض این عمل هم صحبت می شود.بعضی از والدین معتقدند که هر چه سریعتر بعد از تولد بهتر است گوش های کودک خود را سوراخ کنند،چرا که گوش های او نرم تر بوده و باعث می شود نوزاد کمتر درد کشیده و اذیت شود .از طرفی چون نمی تواند دست به گوش هایش بزند ،روند بهبودی سریع تر خواهد بود ،اما برخی از روانشناسان کودک در این زمینه اعلام کردند که سوراخ کردن گوش نوزادان صحیح نیست. زیرا نوزاد هیچ تصویری از گوشواره یا زیبایی آن ندارد و تصور می کند دردی که میکشد به دلیل تنبیه یا آزار اوست ،از اینرو روانشناسان توصیه می کنند بهتر است تا زمانی که کودک علت این درد کشیدن و سوراخ کردن گوش خود را متوجه بشود و خود از شما بخواهد که گوش هایش را سوراخ کنید و به درکی رسیده است که به گوش هایش تا بهبودی کامل دست نمی زند به تعویق بیندازید.
سرایت عفونت
بعلاوه طی یک مطالعه ای که در آمریکا انجام شده است،مشخص گردیده است که ۲۰ درصد سوراخ هایی که در بدن ایجاد می شود مثل سوراخ کردن گوش می تواند عامل سرایت عفونت باشد.حفره های اضافی که در پوست ایجاد می شود می توانند آلودگی را از طریق پوست به داخل بدن منتقل کنند یا حتی به افراد دیگر سرایت دهند .همچنین سوراخ کردن گوش شیرخوار حداقل تا ۶ ماهگی کار مناسبی نیست چرا که سیستم ایمنی و دفاعی بدن شیرخوار تا این زمان هنوز به صورت کامل مجهز نشده و بیشتر است.
از طرف دیگر رشد لاله گوش حداکثر تا ۹ سالگی تمام میشود ،یعنی بعد از این سن اندازه لاله گوش تغییر نمی کند به همین دلیل بهتر است بعد از ۶ سالگی کار سوراخ کردن گوش انجام شود،اما در هرحال سوراخ کردن گوش قبل از این سن نیز مشکل جدی در بر نخواهد داشت،ولیکن توصیه می شود حداقل پس از ۳ سالگی انجام شود.
متخصصان پوست و مو معتقدند که سوراخ کردن لاله گوش کودک و یا همان قسمت غضروفی گوش خطرناک است و شانس ایجاد عفونت و یا تاول در این قسمت بیشتر است.بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش ،همان نرمه گوش است.نرمه گوش که همان قسمت پایینی گوش است ،یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزان کردن آویز و گوشواره است.
سوراخ کردن گوش توسط پزشک
کودکتان را برای سوراخ کردن گوش ،نزد پزشک ،پرستار یا تکنسین ماهر در کار ببرید.فراموش نکنید در صورتی که کودکتان بیماری خاصی مثلا اختلالات انعقادی یا …داشته و یا داروی خاصی مصرف می کند،این نکته را به پزشک یادآوری کنید.او گوش کودک را پیش از سوراخ کردن با الکل یا محلول های مشابه کاملا ضدعفونی میکند.استفاده از وسایل استریل توسز شخص ماهر باعث پیشگیر از بروز هپاتیت،ایدز،کزاز با وسایل آلوده خواهد شد.عارضه ی دیگری که نسبت به سایر عوارض محتمل تر است عفونت پوستی خواهد بود که آن نیز در اینصورت کاهش خواهد یافت.پس از استریل نمودن نرمه گوش و تعیین محل دقیق ، گوش بوسیله دستگاه مخصوص سوراخ شده و گوشواره نگینی در آن جای می گیرد.پس از سوراخ کردن گوش ،می توانید یک حوله گرم روی گوش کودک قرار بدهید و در صورت نیاز از یک پمادی که پزشک تجویز می کند،استفاده کنید.
پارگی نرمه گوش
پس از سوراخ شدن گوش کودکتان چند بار در روز ،گوشواره را در گوش او بچرخانید؛این کار مانع از چسبیدن گوشواره به زخم سوراخ گوش می شود سپس گوشواره را تا زمان مشخصی حداقل بین ۴ تا ۶ هفته در گوش او نگه دارید ، در غیر اینصورت اگر گوشواره زودتر خارج شود،زخم تازه جوش می خورد و سوراخ نا پدید می شود.پس از سوراخ شدن گوش یکی از عوارض بروز عفونت و یا با شیوع کمتر حساسیت به فلز گوشواره است،که در محل سوراخ شدن قرمزی،التهاب ،تورم،درد و … است که لازم است توسط پزشک معاینه گردد.از دیگر عوارض سوراخ کردن گوش ،پارگی نرمه گوش است که در اثر آویزان کردن گوشواره های سنگین و یا کشیدن گوشواره بوسیله خود کودک ایجاد می شود.
