شب ادراری بیشتر در بچه هایی که والدین خود را از دست داده اند شایع است. 20 درصد در بچه های سه ساله، 10 درصد پنج ساله و 5 درصد از یازده ساله ها شب ادراری دارند. بچه ممکن است خواب عمیق داشته باشدو یادگیری بیداری آنها زمان طولانی تری نسبت به سایرین دارد. این نوع مشکل هیچ جای نگرانی ندارد؛
وضعیتهای غیرطبیعی شب ادراری در اینها بسیار نادر است.
هرگز او را سرزنش و شرمنده نکنید و اگر بچه حدود سه مرتبه این کار را انجام داد به او بگوئید که از این کار جلوگیری کند، نوشیدن آب را قبل از رفتن به خواب محدود کنید، از نوشیدن آب جلوگیری نکنید اما توصیه کنید به مقدار کم بیاشامد. او را تشویق کنید که کمی زودتر از زمان خوابیدن بنوشد. به بچه ها چای و قهوه یا نوشابه های آرام دیگری را ندهید (مخصوصا کولا) چون اینها همه ادرار آورند و مقدار ادرار را زیاد می کنند. از نوشاندن آب میوه و آب تا حد امکان خودداری کنید. بچه را در مواقعی که بیش از حد خسته است
از خواب بیدار کنید او را روی توالت یا مستراح خودش بنشانید. اغلب بچه ها خیلی سریع بعد از آن بخواب خواهند رفت.
اگر شب ادراری در بچه ای اخیراً شروع شده است که اغلب احتمالاً به علت فشارهای احساسی است. تازه مدرسه را شروع کرده یا تولد برادر یا خواهر نورسیده می تواند از این زمینه ها باشد. اگر شما به چنین موردی شک دارید تمام نیروی خود را در اطمینان بخشیدن به او با یک قدم زدن آرام قبل از خواب صرف کنید و او را مطمئن کنید که ناراحتی شب ادراری را به مرور زمان از بین خواهد برد.
بچه ها را می توان برای بیدار شدن قبل از شب ادراری آموزش داد به طوری که
با وسیله ای مانند زنگ و ساعت زنگ زن در موقعی که اولین قطره ادرار ملافه را مرطوب کرد بیدار شوند بعد از مدتی آنها می آموزند قبل از اینکه ساعت زنگ بزند خودشان بیدار شوند. این کار را می توان با کمک مدرسه و پزشک انجام داد.
