میگرن را می توان با داروهای متفاوتی درمان کرد. اغلب مبتلایان در دوره حمله جوابهای مثبتی به بعضی از آنالجسیکهای فرعی مانند آسپرین نشان نمی دهند، اما درمانهای ویژه، عمدتا بر داروی ergotamine استوار است. بعضی از آنها مانند anti-emetic برای کاهش تهوع و استفراغ به کار می رود، به هر حال ergotamine یک داروی مسموم کننده ای است که می تواند میگرن را کاهش دهد؛ بنابراین مبتلایان ممکن است به جای analgesics ترکیبی با، anti-emetic تجویز شود.
(الف) آنالجسیک
فرمول اصلی Midol و ماکزیمم Midol پر قدرت محتوی آسپرین به anti-emetic اضافه می شود. . anti-emetic نوعی antihistamin است
(ب) ارگوتامین و داروهای مربوط به آن
فرآورده های میگرن اغلب محتوی ergotamine tartrate در ترکیب با سایر داروها مانند belladonna, analgesic یک داروی anticholinergic برای جلوگیری از تهوع مورد استفاده قرار می گیرد؛ نمونه آن شامل Ergomar, Cafergot, Bellergal-s و Wigraine است. Isometheptene
mucete (Isocom, Midrin, Migralam) مواد شیمیایی است که به ergotamine مربوط می شود؛ Midrin, Migralam همچنین شامل acetaminophen است.
ارگوتامین به کسانی داده می شود که نسبت به آنالجسیک پاسخ صحیحی نمی دهند، پیامدهای جانبی آن می تواند شامل تهوع، درد شکم، گرفتگی ماهیچه ها سردرد و مشکلات گردش خون در انگشتان و پنجه ها باشد که مصرف مستمر و زیاد ان می تواند امکان بروز قانقاریا را افزایش دهد. آن حتماً برای افرادی که از بیماری های قلبی-عروقی و مشکلات کبد و کلیه رنج می برند خطرآفرین است.
(پ) داروهای مورد استفاده برای جلوگیری از میگرن
اگر از سردردهای میگرن رنج می برید ممکن است دارویی را برای جلوگیری از آن به شما پیشنهاد کنند. اگر پزشک شما فکر کند که میگرن با افسردگی یا تنش شما ارتباط دارد احتمالاً داروی ضد افسردگی را تجویز می کند (به بخش 4-3 مراجعه کنید) یا ترانکولیزر را (بخش 4-6). بتابلوکر [بخش 9-3 (الف)] ممکن است همچنین برای جلوگیری از میگرن مورد استفاده قرار گیرد. بعضی اوقات سایر فرآورده ها مانند (prophylaxis) شامل (Catapres) clonidine [به بخش 9-10 (2پ) مراجعه کنید] و (Sansert) methysergide برای جلوگیری از میگرن نیز تجویز می شود. Methysergide بسیار خطرناک
است؛ می تواند آسیبهایی را به دریچه های قلب زده، موجب سخت شدن اعضای داخلی شود.