ضعف یا ناتوانی عبارت است از ناتوانی در ایجاد و نگهدای نعوظ کافی برای نفوذ و آمیزش جنسی. اگر چه هورمونهای مردانه را گاهگاهی برای ناتوانی تجویز می کنند، درمان با دارو بندرت متناسب و مورد استفاده است. عمومی ترین علل ناتوانی در دو گروه قرار می گیرند: مشکلات فیزیواوژیکی و دارویی. اگر شما هر دارویی را مصرف کنید مخصوصاً داروهای مشکلات دستگاه قلبی و عروقی می توانند عللی برای ناتوانی باشند. از پزشک معالج خود جویا شوید که آیا مشکل در مورد مصرف داروهای شما است؟ یا به مراجع پزشکی در کتابخانه مراجعه کنید. الکل از مواد شهرت یافته است که می تواند ناتوانی جنسی ایجاد کند. آیا مشکل نوشیدن الکل دارید؟
علل روانشناسی ناتوانی شامل فشار از هر نوعی یا اضطراب ویژه درباره عمل جنسی است. نیازی نیست که توجه ویژه ای به سئوالات ناتوانی داشته باشید، نیروی بالقوه شما تجدید خواهد شد. وقتی شما احساس بهتری داشته باشید، اضطراب می تواند حضور ناتوانی جنسی را تحریک کند. آیا از این هراس دارید که قادر نخواهید بود نیازهای همسرتان را در این مورد برطرف کنید؟ یا شاید از امور جنسی شرم دارید؟ شاید هم واقعا همسرتان را دوست ندارید، یا از اینکه با او هستید احساس اندوه دارید؟ احساسهایی از این نوع می تواند زمینه ناتوانی را به وجود آورد
اگر این مورد واقعیت دارد مورد را با مشاور خود در میان بگذارید.
انواع معین ناخوشیها می تواند همچنان از علل ناتوانی باشد. مرض قند معمولاً یکی از علل رایج آن است که می تواند به طور موقت یک حالت ناتوانی از طریق تغییرات قند خون ایجاد کند (یک تغییر غذایی مختصر احتمالاً آن را درمان می کند اگر مرض قندی به طور طبیعی قادر به نگاهداری نعوظ باشد). یا ناتوانی به طور موقتی از طریق آسیب خونی و عصب مربوط به آلت باشد. مرض قندیها می توانند این نوع مریضیها را با تمرینهای بهداشتی که کاهش دهنده شدت ناخوشیها است . اگر به طور ناگهانی ناتوان شدید و احتمالاً هیچ نوع دلیلی را در این باره با جنبه های دیگر زندگی نداشتید، عاقلانه است که با پزشک مشورت کنید. آن ممکن است از علائم ناخوشیهایی باشد که نیاز به درمان داشته باشد.
