وقتی بیدار و فعال هستیم از انرژی بیشتری استفاده می کنیم و همین فکر و بدنمان را تحت پوشش قرار می دهد؛ وقتی که خواب هستیم، مخازن انرژی ما دوباره تجدید می شود، بافتهایمان بازسازی می شوندو افکارمان را پالایش می دهیم. وقتی تحریک شویم، مغز عمل متناسب را نشان می دهد. اگر بیش از حد تحریک شویم، زمان قابل دسترسی برای تجدید نیروی تازه کم می شود، دستگاه ایمنی کمتر مؤثر خواهد بود، انرژی ذخیره شده پایین می آید و بنابراین از طریق داروها یا آدرنالین که ما را بر می انگیزد، آمادگی بیشتری برای تحریک پیدا می کنیم و یک تسلسل بوجود می آید. اگر تحت فشار بالای شغلی یا روش زندگی قرار داریم، تحریک بیش از حد، از تجدید نیروی تازه جلوگیری می کند و ما در چنگال انواع بیماریهای مزمن قرار می گیریم.
خستگی کار و بازی شدید براحتی با استراحت کافی و نیروی تازه بهبود می یابد. اگر خستگی جبران نشود شما خودتان را به سوی سرانجام بدی سوق خواهید داد. در ابتدا، شاید بتوانید انجام یک کار طولانی را با قدرت جوانی تحمل کنید، ممکن است متوجه نباشید اما در آینده ای نه چندان دور در مقابل پاره ای وضعیتهای فشار قربانی خواهید شد. زمانی که به این مرحله می رسید کوشش سخت تر، صرفاً، شتابتان را زوال پذیرتر خواهد کرد
