از آنجائیکه خوردن و آشامیدن پایه و اساس حیات است، در باره علم تغذیه کارهای زیادی انجام گرفته و از زمانی که صنعت غذای ما را به واسطه تأمین و منفعت زیادی را مورد توجه قرار می دهد، مشاهده کننده عادی ممکن است این طور تصور کند که ما باید هر مسأله ای را که در این زمینه از زندگی گذشته دور وجود داشته حل نمائیم. اما در واقع خلاف آن به حقیقت نزدیکتر است. زیرا اغلب مردم غرب غذاهای مغذی کافی نمی خورند و کمبودهایی را از نظر ویتامین و املاح دارند که یکی از علل انها رژیم غذایی است که نه تنها متابولیسم آنها، بلکه حیاتشان را هم به خطر می اندازد.
در چهل سال گذشته، تغییراتی در صنعت غذا به وجود آمده است. غذاهای سنتی سالم و بی خطر جای خودشان را به فرآورده های غذایی ماشینی و ساخت کارخانه ها داده اند که نزدیکی نسبتاً کمی با غذاهای طبیعی دارند و چاپ روی بسته ها بیشتر برای فریفتن مصرف کنندگان است. مدت زمان زیادی طول خواهد کشید تا از واقعیت فرآورده های در معرض فروش اطلاع حاصل شود چون به شکلی نیست که برای ما خوب و حتی ایمن باشد. اخیراً در باره غذای اعتیاد آور تا حدی به مشکلات سطحی اشاره می کنند. معمولاً غذا حاوی مقادیر گوناگونی ماده ضد افت و باقی مانده های دارویی است که ماده ضد آفت حاصل مواد شیمیایی مداومی است که کشاورزان برای محصول به کار می برند و باقی مانده دارویی از هورمون ها و آنتی بیوتیک هایی که به احشام می دهند حاصل می شود. حتی دریا ماده ضد آفتی را که مدتها پیش روی زمینها پاشیده شده، دارد.ما در نهایت پایبند زنجیره غذایی هستیم که آن از ترکیب شیمیایی ساخته شده و اغراق آمیز نخواهد بود اگر بگوئیم اغلب مرضهای مزمن و احساس مرض بر ما اثر می گذارد زیرا انها هم ما را تا حد زیادی مستعد پذیرش حساسیت، سرطانها و عفونتها کرده، و در عین حال می توانند تأثیر مخربی بر هوا داشته باشند.
این ممکن است واقعیتی باشد که هر آفتی در فرآورده های غذایی تازه، اینگونه نیست که بر همه مردم تأثیر سوء داشته باشد. عده زیادی از مردم قادرند برای مدتی در مقابل رژیم غذایی که دارای این مواد باشد مقاومت کنند اما اینها عده ای خوشبخت هستند که بدن آنها توانایی مقابله در برابر روزهای حمله را دارد. واقعیت این است که زمانی که حمله به طور شدید و پیچیده رشد کند، تعداد کمی از مردم هستند که می توانند مقاومت کنند. بدن ما همین که مولکول جدید به آن وارد شود، مجبور است سخت تر کند تا از آسیب جلوگیری کرده، با دستگاه حفاظتی با آن مقابله کند تا اینکه در آن ماده تغییری ایجاد شود. این تغییر به کندی صورت می گیرد، بنابراین اگر در این رهگذر توان مقابله با آن را نداشته باشیم چه سرنوشتی با این ماده ناخوانده خواهیم داشت؟
