درست است که تنهایی موجب ایجاد ناراحتی های روحی و احساس انزوا در افراد می شود اما موجب افزایش مهارت های اجتماعی آنان نیز می شود!
محققان دانشگاه فرانکلین و مارشال در پنسیلوانیا ایالات متحده آمریکا در تحقیق جدیدی نشان داده‌اند افراد تنها غالبا از مهارتهای اجتماعی بالایی برخوردارند. افراد مختلفی در آزمایشگاه مورد آزمون قرار گرفتند و مشخص شد که انسان‌های تنها در حقیقت اشاره‌های اجتماعی را بهتر تشخیص می‌دهند، حالت چهره افراد را می‌خوانند و به طور کلی در زمینه مهارتهای اجتماعی بهتر از آدم‌هایی که تنها نیستند عمل می‌کنند.
اما چرا افراد تنها قادرند در آزمایشگاه این مهارت‌ها را به خوبی بروز دهند اما در دنیای واقعی آنها را به کار نمی‌گیرند؟
چیزی مشابه با این پدیده در رقابت‌های ورزشی و قهرمانی نیز دیده می‌شود. برخی ورزشکاران می‌توانند در تمرین‌ها به بهترین نحو عمل کنند، اما وقتی وارد میدان مسابقه می‌شوند همه مهارت‌ها و توانایی‌هایشان قفل می‌شود.
در حقیقت شما به خوبی می‌دانید یک کار را چگونه انجام دهید، اما به جای این که به خودتان اجازه دهید که دست به عمل بزنید، شروع به فکر کردن راجع به این می‌کنید که قدم به قدم باید چه کاری انجام دهید که همین امر موجب اختلال و کاهش عملکرد می‌شود.
افراد تنها مهارتهای اجتماعی خوبی دارند، اما به جای اینکه خیلی ساده این مهارت‌ها را به کار گیرند، شروع به فکر کردن راجع به این می‌کنند که چه می‌دانند و چه باید بکنند که این روند در نهایت منجر به این می‌شود که نتوانند آنچه را که می‌دانند به درستی به مرحله عمل بگذارند
(ایسنا).
