دوش گرفتن برای عده‌ای ایجاد خستگی و رخوت می‌کند. چطور چنین چیزی ممکن است؟ بعضی از اختلالات فیزیولوژیکی می‌توانند باعث این احساس خستگی باشند. دوش گرفتن می‌تواند خسته کننده باشد چون:
ـ برای کسی که دچار خستگی مزمن است ورزش کردن آسان نیست. حتی چند حرکت ساده نیز انرژی زیادی از این فرد تحلیل می‌برد. در حمام شما دائماً در حرکت و فعالیت هستید. خم و راست و بالا و پایین می‌شود. دست‌ها و گردنتان را حرکت می‌دهید. در حالیکه یک نرمش ساده با حرکت‌هایی کمتر از این آغاز می‌شود. حالا تصور کنید اگر دچار سندرم خستگی باشید چقدر فعالیت در حمام برایتان سنگین و انرژی بر است.
ـ ایستادن زیر دوش آب گرم یک راه و تمرین آرامش بخشی است. برای آدمی با خستگی مزمن این احساس آرامش برابر با رخوت و بی‌تحرکی بیشتر در تمام طول روز خواهد بود.
ـ اگرچه آب گرم احساس خوبی ایجاد می‌کند اما می‌تواند بدن را نسبت به هوا و دمای محیط بیرون از حمام حساس کند. وقتی زیر آب داغ، گرم می‌شویم زمان زیادی طول می‌کشد تا با دمای محیط اتاق هماهنگ شویم.
ـ گرمای آب در بعضی از افراد باعث سرگیجه هم می‌شود. تا زمانی که دمای بدن با محیط هماهنگ نشود این سرگیجه آزاردهنده خواهد بود.
بهترین زمان دوش گرفتن به ویژه برای کسی که دچار خستگی مزمن است حمام در شب است. خستگی در پایان شب با یک دوش آرام می‌گیرد. دراز کشیدن در وان هم برای اینکه تحرک و فشار حمام را کم کنید راهکار ساده و مطلوبی است.
ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات،
