6rekbd2gnsf2j442bayl-300x240

هیستوپلاسموز عفونت ریوی ناشی از استنشاق اسپورهای قارچ است. این قارچ به نام هیستوپلاسما کپسولاتوم، در آمریکای مرکزی و شرقی  شایع است. قارچ در خاک، و همچنین فضولات پرندگان و خفاش رشد می کند، و توسط تنفس در اسپورها   منتقل می شود

هیستوپلاسموزیس یا بیماری غار نوعی بیماری قارچی است که توسط قارچ هیستوپلاسما کپسولاتوم به وجود می آید.

بیشتر افراد در مواقعی که هاگ‌ها در هوا به حالت معلق درمی‌آیند با قارچ هیستوپلاسما در تماس هستند اما این بیماری زمانی بروز می‌کند که خود انسان‌ها زندگی طبیعی قارچ‌ها را برهم می‌زنند.

در آمریکا سالانه حدود 100 هزار نفر از طریق هاگ‌های هیستوپلاسما آلوده می‌شوند که بیشتر آنان علائم خفیفی دارند و یا از بیماری خود آگاه نیستند.

بیماری هیستوپلاسموزیس در برخی افراد به خصوص آنهایی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است می‌تواند تشدید شود.

بیشتر افراد هنگام ابتلا به این بیماری علائمی ندارند یا تنها با علائمی شبیه به آنفلوآنزای خفیف روبرو می‌شوند اما معمول‌ترین علائم این بیماری شامل تب و لرز، سرفه و درد سینه، درد مفاصل، التهاب دهان و بروز برآمدگی‌های قرمز رنگ روی پوست هستند.

این عفونت می‌تواند برای مدت زمان کوتاهی فعال باشد و پس از مدتی علائم بیماری از بین می‌روند اما گاهی اوقات بیماری طولانی‌تر شده و به عفونت مزمن ریوی تبدیل می‌شود و با علائمی چون درد قفسه سینه و تنگی نفس، سرفه و تب و تعریق همراه است.

در تعدادی از بیماران عفونت قارچی هیستوپلاسموزیس حتی به دیگر اعضای بدن منتشر شده و با التهاب و ورم در این اعضا به عفونت واکنش نشان می‌دهد و در این مواقع اغلب با علائمی نظیر درد سینه ناشی از ورم جداره داخلی قلب، سردرد و سفتی گردن ناشی از ورم بافت پوششی مغز و نخاع و همچنین تب بالا بروز می‌کند.

«چاد راپلی» از متخصصان مرکز درمانی «وگستر» در دانشگاه اوهایو گفت: به منظور شناسایی سریع این بیماری شیوه‌های جدید تشخیص قارچ با قابلیت اندازه‌گیری روند رشد هیستوپلاسما با استفاده از نور فلوئورسانس بکار گرفته می‌شوند. این قارچ‌ها در زیر میکروسکوپ قرمز می‌شوند و میزان شدت نور قرمز، نشان‌دهنده تعداد سلول‌های قارچی است.

شیوه‌های درمانی این بیماری محدود است زیرا قارچ‌ها در برابر برخی داروهای ضدقارچ مقاوم هستند. همچنین برخی از این داروها عوارض جانبی به همراه دارند.

بیشتر اوقات این عفونت بدون بکارگیری هرگونه شیوه درمانی از بدن خارج می‌شود اما در صورتی که بیماری بیش از یک ماه ادامه یابد یا مشکل تنفسی حادتر شود مراجعه به پزشک برای تجویز داروهای مورد نیاز ضروری است.