با این نشانه ها می توانید بفهمید که به کارتان بیشتر از زندگی شخصی تان اهمیت می دهید.
کار میکنید و کار میکنید و کار میکنید، اما هرگز به مرحله‌ای نمی‌رسید که از خودتان و تلاشی که میکنید، راضی باشید؟ خب، شاید به کارتان معتاد شده‌اید و این همه ایده‌آل‌گرایی دست خودتان نیست، کوشش کردن برای رسیدن به مراحل و درجات بهتر، نه فقط بد نیست، بلکه جزو خصوصیاتی است که باید در رزومه کاری‌تان به آن اشاره کنید. اما اگر نتوانید موفقیت‌ها را درک کنید و از آن‌ها لذت ببرید، احتمالاً نیاز به ترک اعتیاد دارید.
1ـ همیشه اولین کسی هستم که سر کار می‌روم و آخرین نفری هستم که چراغ‌های دفتر را خاموش می‌کنم
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ماهنامه سرآمد، شاید با خودتان فکر کنید که «صبح‌ها دفتر خلوت‌‌تر است و آدم راحت‌تر می‌تواند حواسش را جمع کند» یا «شب‌ها که بیشتر از بقیه سر کار می‌مانم، می‌توانم کارهایم را برای فردا راست و ریس کنم» هیچ کدام از این کارها ایرادی ندارد، مشکل این جاست که حتی اگر در باقی ساعات روز دفتر کارتان خلوت باشد، یا کار مهمی برای روز بعد نداشته باشید، باز هم نمی‌توانید از کارتان دل بکنید و چند ساعت زودتر بیرون بزنید.
۲٫ هر روز سر ساعت ناهار هم کار می‌کنم
اغلب ما با خودمان فکر می‌کنیم اگر می‌خواهیم کار بیشتری انجام دهیم، باید ساعات بیشتری هم کار کنیم، اما واقعیت این جاست که وقتی کارآمدی‌مان بیشتر می‌‌شود که هر روز چند ساعتی را به بازیابی توان از دست رفته و تازه‌کردن خودمان اختصاص دهیم، بنابراین وقت ناهار، ناهار بخورید و کار را برای بعد بگذارید.
۳٫ هیچ سرگرمی جدی ندارم
وقتی از شما سوال می‌کنند که دوست دارید وقت آزادتان را چطور بگذرانید، چه جوابی می‌دهید؟ بعضی‌ها می‌گویند مطالعه مهمترین سرگرمی‌‌شان است، اما یادشان می‌رود توضیح دهند که منظورشان از مطالعه، خواندن گزارش‌های کاری در شرایطی است که دارند روی تردمیل می‌دوند!
۴٫ وقتی سرکار نیستم، استرس می‌گیرم
داشتن کمی استرس در محل کار، نه فقط بد نیست، بلکه به شما کمک می‌کند که راحت‌تر بتوانید کارتان را انجام داده و سر موقع پروژه‌ها را تحویل دهید. البته شاید استرس در محل کار کمی شدیدتر از این شود و شما را به این فکر بیندازد که باید بیشتر به فکر خودتان باشید. هیچ کدام از این دو حالت اشکال خاصی ندارد، اما اگر وقتی سر کار نیستید، استرس می‌گیرید، اعتیادتان به شدت جدی است اگر از نرفتن به محل کار عصبانی و ناراحت می‌شوید، اگر نمی‌توانید از سفر، بودن در کنار خانواده و… بدون پرداختن به شغلتان لذت ببرید، باید هر چه زودتر برای درمان به روان‌شناس مراجعه کنید.
۵٫ هرگز از خودم راضی نمی‌شوم
کار میکنید و کار میکنید و کار میکنید، اما هرگز به مرحله‌ای نمی‌رسید که از خودتان و تلاشی که میکنید، راضی باشید؟ خب، شاید به کارتان معتاد شده‌اید و این همه ایده‌آل‌گرایی دست خودتان نیست، کوشش کردن برای رسیدن به مراحل و درجات بهتر، نه فقط بد نیست، بلکه جزو خصوصیاتی است که باید در رزومه کاری‌تان به آن اشاره کنید. اما اگر نتوانید موفقیت‌ها را درک کنید و از آن‌ها لذت ببرید، احتمالاً نیاز به ترک اعتیاد دارید.
۶٫ اولویت‌های شخصی دیگران را مسخره می‌کنم
همکارتان را که هر ماه به خانواده‌اش در شهرستان سر می‌زند، مسخره میکنید و ادای همکار دیگری را که برای کمک به همسر تازه زایمان کرده‌اش مرخصی گرفته، درمی‌آورید؟ چند لحظه دست نگه دارید و به این نکته فکر کنید که خودتان آخرین بار چه زمانی برای خانواده‌تان وقت گذاشتید. معتادان به کار معمولاً به خودشان رسیدگی نمی‌کنند و وقتی برای اعضای خانواده‌شان ندارند، به همین خاطر در بخشی از فرایند درمان باید رسیدگی و توجه به خود، بازی، وقت‌گذرانی با دوستان و خانواده و… را تمرین کنند.
۷٫ هرگز به یک مسافرت واقعی نرفته‌ام
افرادی که در طول سفرهای شخصی، کمی هم به کارشان رسیدگی می‌کنند، سروقت ایمیل‌هایشان می‌روند، یکی دو تا تلفن می‌زنند و… معمولا خیلی مهم و باکلاس به نظر می‌رسند. اما آن‌هایی که بیش از لذت بردن از سفر و سر زدن به مناطق دیدنی یا استراحت‌کردن، کار می‌کنند معمولا معتادند و به رسیدگی‌های روان‌شناسی احتیاج دارند.
۸٫ حتی اگر حضور فیزیکی نداشته باشم، همه ذهنم متوجه محل کارم است
اگر وقتی سرکار هستید، به قرار برنامه سفری که برای آخر هفته گذاشتید، فکر میکنید، یک کارمند سالم محسوب می‌شوید اما اگر وقتی آخر هفته را در کنار دوستان یا خانواده‌تان می‌گذرانید، در حالی که همه فکر و ذکرتان کاکردن است، باید کمی نگران شوید.
۹٫ حتی وقتی مریضم، کار می‌کنم
معتادان به کار حتی وقتی خیلی بیمار باشند هم نمی‌توانند از کارشان دل بکنند. به همین خاطر، هم ممکن است به دلیل وخامت حالشان مرتکب اشتباه شوند و هم روند بهبودی خود را به تأخیر می‌اندازند و کارایی‌شان برای مدت طولانی‌تری افت می‌کند.
۱۰٫ بیش از حد در دسترس هستم
به همکاران یا کارمندتان گفته‌اید که هر وقت دلشان بخواهد، می‌توانند به شما زنگ بزنند؟ تا دیر نشده، حرفتان را پس بگیرید. هر کسی باید حد و مرز مشخصی میان کار و شغل اجتماعی و زندگی خانوادگی‌اش داشته باشد. تا به حال به جمله‌ای که مهمان‌داران در ابتدای پرواز به مسافران می‌گویند، توجه کرده‌اید؟ آن‌ها می‌گویند در موقعیت‌های اضطراری اول ماسک اکسیژن را روی دهان و بینی خودتان قرار دهید و بعد ماسک را روی صورت کودکتان بگذارید. شاید عجیب به نظر برسد، اما واقعیت این است که هر چقدر بیشتر خودتان را دوست داشته باشید و به خودتان احترام بگذارید، راحت‌تر میتوانید به دیگران نیز توجه نشان دهید و از آن‌ها مراقبت کنید.
سلامت نیوز: ۱۰ نشانه اعتیاد به کار
