بطور طبیعی نوزاد با سربه دنیامی آید. البته می‌تواند با پاها، باسن، صورت و ابرو (حالتی بین سر و صورت) نیزبه دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می‌باشد و از حالتهای مختلف سر، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد.
زایمان نوزادبا پاها ( بریچ ) تقریباً ۳% کل زایمان ها راتشکیل می‌دهد. در اینحالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ). زایمان طبیعی دراینحالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر. بیشتر حالتهای بریچ راسزارین می‌کنند ( مخصوصاً درشکم اول ها و شکم دوم ها).
تولد نوزاد
برای انجام تولد کودک زائو رابه اتاق زایمان و تخت زایمان می‌برند. ناحیۀ تناسلی شخص بوسیله مواد ضد عفونی کننده شسته و تمیز می‌گردد و روی شکم و پاها باپارچه استریل پوشانده می‌شود.
پس از بازشدن رحم به اندازه ده سانتیمتر توصیه می‌گردد که زور زدن همراه بایک بازدم آهسته باشد وبهتراست؛که بیشتر از۶-۵ ثانیه نفس حبس نگردد چنانچه بعد از نیم ساعت جنین در وضعیت خروج قرار نگرفت پیشنهاد می‌گرددکه شخص بحالت سر پا نشستن درآید. پایین آمدن جنین در کانال زایمانی به کمک زور زدن و بهمراه انقباضات ماهیچه های رحم و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می‌گیرد. هر چند این، مجرا حدود ۱۰ سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن در زایمان های مشکل ۲۰ دقیقه تادو ساعت بطول بیانجامد.
بهنگام تولد نوزاد توسط زایمان فیزیولوژیک معمولا ابتدا سر، یک شانه و سپس شانۀ بعد و پس از آن بقیه بدن به بیرون لیز خورده و بیرون می آید که قسمت سخت آن سر می‌باشد.
که بلافاصه پس از بیرون آمدن نوزاددهان و بینی نوزاد توسط پوآر تمیز می‌شود و در این هنگام شخص برای اولین بار صدای گریه فرزند خود رامی‌شنود که هیجان انگیزترین مرحلۀ زایمان است! نوزاد اکنون ازطریق بند ناف به مادرمتصل است. ماما یا پزشک هنگامی که ضربان بند ناف به پایان رسید ابتدا و انتهای آنرابوسیله پنس می‌بندد و سپس می‌چیند. سپس یک گیرۀ پلاستیکی در فاصلۀ ۳-۲ سانتی متری شکم نوزاد، بر روی بند ناف می‌بندد و بقیۀ آن رامی‌چیند.
پس از تولد نوزاد، تمامی دردها از بین می‌روند و آرامش سرتاسر وجود مادر را دربر می‌گیرد.
البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به اندازۀ مدت یک دندان درد ساده باشد! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است؛که باعث وحشت مادران جوان می‌گردد.
فورسپس و واکیوم در زایمان طبیعی
ممکن است در طول زایمان شخص پیشرفت خوبی داشته باشد اما در پایان خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا بدلیل زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد.
که باتشخیص پزشک استفاده از فورسپس پیشنهاد گردد البته دربسیاری از موارد عوارض فورسپس و وکیوم ازسزارین کمتر می‌باشد اما ممکن است در این بین حتی سزارین نیز ازطرف پزشک توصیه شود.
مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید، مطمئن باشید او فقط در جاییکه لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می‌کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می‌داند.
* مرحلۀ سوم زایمان طبیعی خروج جفت
جفت اندامی است که دردوران بارداری به دیوارۀ رحم متصل و ازطریق بند ناف به جنین وصل می‌باشد و مسئولیت تغذیه و اکسیژن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین بعهده جفت را دارد.
بعد ازتولد نوزاد، انقباضات رحمی از بین می‌رود. اما بعد ازچند دقیقه دوباره منقبض می‌شود. این انقباضات جفت را از دیوارۀ رحم جدا کرده و آنرابه بیرون می‌راندکه معمولاً با خروج مقداری خون تازه نیز همراه می‌باشد.
بعد از خروج جفت، ماما یا پزشک در صورت نیاز اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می‌کند.
نوزاد از لحاظ قد و وزن و سلامت بررسی می‌شود و روی سینه مادر قرار داده می‌شودو توسط پرستار یا ماما نحوه شیر دهی بشما آموزش داده می‌شود.
شخص معمولا تادو ساعت در زایشگاه تحت نظر نگهداری می‌شود و خونریزی رحمی شما کنترل می‌شود. در صورتیکه رحم منقبض شد و خونریزی کنترل گشت، مادر و نوزاد را به بخش منتقل می‌کنند و معمولا تا ۲۴ ساعت مادر و کودک مرخص می‌گردند.
