در این بخش معنای اختلال پرخوری را توضیح داده و شیوه های درمانی آن را بیان می کنیم و کنترل وزن را در این باره بیشتر توضیح می دهیم
افرادی که اختلال در غذا خوردن شدید دارند، احساس می‌کنند که نمی‌توانند مقدار غذایشان را کنترل کنند یا حتی روی آن‌چه می‌خورند، کنترلی داشته باشند. این افراد اغلب اوقات تنها غذا می‌خورند، تا جایی که احساس بیماری به آن‌ها دست می‌دهد. اختلال در غذا خوردن با پرخوری متفاوت است، اگرچه بعضی از علائم بین آن‌ها مشترک است. خیلی از کسانی که مشکل اختلال در غذا خوردن دارند، با وزنشان هم مشکل پیدا می‌کنند. طبق آمار بیش از ۶۰ درصد کسانی که این مشکل را دارند، با چاقی هم مواجه‌اند. حتی ۳۰ درصد کسانی که قصد دارند وزنشان را کم کنند و دنبال راه درمان می‌گردند، با مشکل اختلال در غذا خوردن روبه‌رو هستند، بدون این‌که دقیقا متوجه این مسئله باشند. اکثر کسانی که مبتلا به اختلال در غذا خوردن هستند، مشکلات عاطفی یا روانی هم پیدا می‌کنند؛ مثل افسردگی، اضطراب و اختلال دوقطبی. به‌علاوه این‌که ممکن است این افراد احساس استرس شدید کنند، اختلالات خواب داشته باشند و با مشکل اعتماد به نفس پایین روبه‌رو شوند یا از بدنشان رضایت نداشته باشند. متخصصان دقیقا مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این اختلال می‌شود. ترکیبی از عوامل، از جمله ژن‌های یک فرد، وضعیت روانی و پس‌زمینه زندگی در این موضوع تاثیرگذار هستند. این اختلال، حتی ممکن است نتیجه حوادث استرس‌زا یا اختلالات پس از سوانح ناگوار باشد، مثل مرگ یکی از عزیزان یا مشکل پیدا کردن با وزن شخص.
اگر فکر می‌کنید که دچار مشکل اختلال در غذا خوردن هستید، باید بدانید که این مشکل کاملا قابل درمان است. گام اول، تشخیص توسط متخصص است. برای انجام این مرحله، یک پزشک متخصص از شما آزمایش وضعیت جسمانی می‌گیرد و سوالاتی درباره عادات غذایی، سلامت عاطفی، تصویر ذهنی از بدن و احساسات شما نسبت به غذاها می‌پرسد.
صحبت کردن با یک مشاور یا روان‌پزشک، خیلی برای حل مشکلات عاطفی کلیدی است. رفتاردرمانی شناختی، یکی از راه‌هایی است که با هدف تغییر الگوهای فکری منفی‌ای که باعث اختلال در غذا خوردن می‌شود، می‌تواند واقعا موثر عمل کند. یا درمان بین‌فردی می‌تواند با حل مشکلات مربوط به حوزه روابط اجتماعی افراد، باعث بهبود وضعیت غذا خوردن شود. حتی مشورت کردن با یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما برای یادگیری عادات غذایی درست کمک کند و از این طریق برنامه غذایی مناسبی برای دوره درمانتان به دست آورید.
بعضی از داروها مثل داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدتشنج، اگر با مشورت متخصص مصرف شود، در کنترل ولع زیاد به غذاها و میل شدید به ناهنجاری‌های غذایی موثر هستند. بعضی از این داروها حتی می‌توانند چند روز در هفته مانع اختلال در غذا خوردن شوند.
این شیوه‌های نادرست خوردن، در طولانی مدت باعث افزایش وزن می‌شوند و شرایطی را ایجاد می‌کنند که کاهش وزن و کنترل غذا خوردن خیلی سخت می‌شود. خیلی از افرادی که این اختلال را دارند، در طول دوره درمانشان نیاز به کمک اطرافیان دارند. برنامه‌های کاهش وزن سنتی در این وضعیت موثر هستند اما خیلی‌ها با رژیم‌های غذایی سخت‌گیرانه کنار نمی‌آیند. اگر با یک متخصص تغذیه مشورت کنید تا برنامه غذایی مخصوصی برای شما طراحی کند، خیلی نتیجه بهتری می‌گیرید.
منبع : www.salamdr.com
