چگونه می توان ناهنجاری بینی را ترمیم کرد و رینوپلاستی بینی چگونه انجام می گیرد؟
زاویه میان لب و بینی به شیوههای مختلفی اندازهگیری میشود. یکی از این شیوهها، اندازهگیری زاویه ایجاد شده توسط خطوط حفرههای پیشین و حفرههای پسین بینی، در راستای محور طولی بینی و خط عمودی قائم بر خط افقی فرانکفورت است. از لحاظ اصول زیبایی شناسی، زاویه ایدهآل میان لب و بینی برای مردان در محدوده 90 تا 105 درجه و برای زنان در محدوده 95 تا 115 درجه است. برخی از محققان با تاکید بر تفاوت میان زاویه لب و گلوملا و زاویه لب و بینی به تشخیص افتادگی نوک بینی میپردازند. در بیمارانی که از افتادگی گلوملا رنج میبرند، زاویه میان نوک بینی و سطح مماس صورت یک زاویه منفرجه خواهد بود. در بیمارانی که از افتادگی نوک بینی رنج میبرند، این زاویه حاد است. برداشت بیش از اندازه سپتوم پیشین و گرافتگذاری ضعیف باعث چرخش زیاد بینی خواهند شد. پشتیبانی میانی ضعیف از بینی نیز باعث چرخش کمتر بینی میشود. عدم توجه به فقدان پشتیبانی از نوک بینی پس از عمل رینوپلاستی کاهنده، نقش چندان موثری در نحوه چرخش بینی ندارد.
انحراف گلوملا به عوامل متعددی بستگی دارد. انحراف سپتوم در اغلب موارد باعث انحراف گلوملا خواهد شد. اگر سطح بینی برآمده و نامتقارن باشد، ظاهر بینی منحرف جلوه خواهد کرد. ضعف غضروفهای جانبی تحتانی نیز باعث فروپاشی ساختار پشتیبان و انحراف گلوملا میشود.
رینوپلاستی ترمیمی به یک برنامهریزی صحیح و درک درست از آناتومی بینی نیاز دارد. پوشاندن مرز تحتانی گرافت بینی با غضروف آسیبدیده، نقش موثری در جلوگیری از شکست گرافتها خواهد داشت.