با این روش ها می توانید به راحتی دست فرد دروغ گو را رو کنید و راز وی را برملا کنید.
دروغگویی در سنین کودکی یکی از رفتارهای معمولی و رایج است. هنگامی که کودکان عملی را برخلاف میل والدین انجام میدهند، این را هم میدانند که اعتراف کردن به گناه میتواند تنبیه را به دنبال داشته باشد، ممکن است دروغ بگویند. پس از آن، هر زمانی که دچار مشکل شوند با استفاده از این عمل، سعی میکنند که تنبیه را کاهش دهند. تکرار این عمل باعث شرطی شدن رفتار دروغگویی در شخص شده و پایههای یک الگوی دروغگویی در آینده را در فرد شکل میدهد. در ادامهی این مقاله شما با تکنیکهایی آشنا خواهید شد که با استفاده از آن میتوانید مچ کسانی را که به شما دروغ میگویند بگیرید:
۱. شروع کردن با سوالات معمولی
در ابتدا، لازم است که شما الگوی رفتار فرد در حالت طبیعی را مشاهده کنید. برای این کار سوالاتی را انتخاب کنید که فرد احساس خطر و تهدید نکند. از آنها دربارهی آبو هوا، برنامه شان برای تعطیلات، مسایل روزمره و یا هر چیزی که پاسخهای عادی و بدون نیاز به فکر کردن طلب میکنند سوال کنید. هنگام پاسخ دادن، زبان بدن و حرکات چشم را نگاه کنید. در این مرحله شما میخواهید بفهمید وقتی آنها حقیقت را میگویند چه عکسالعملی انجام میدهند. آیا تغییر حالت میدهند؟ فقط به یک نقطه خیره میشوند یا نه؟ مطمئن شوید که برای به دست آوردن الگوی رفتار، به اندازه کافی سوال پرسیدهاید.
۲. مشاهدهی تغییر رفتار
حال وقت آن است که درستی یا نادرستی حرفهای طرف مقابلتان را محک بزنید. زمانی که از محدودهی سوالات معمولی به محدودهی دروغ وارد میشوید، به عکسالعمل شان دقت کنید. باید قادر به مشاهدهی تغییر در زبان بدن، حالات چهره، حرکات چشمی، و ساختار جمله آنها باشید. همهی افرادی که دروغ میگویند، به صورت ناخودآگاه سرنخ هایی را به ما میدهند لازمهی دست یافتن به این سرنخها، مشاهدهی الگوی طبیعی رفتار فرد است.
۳. زبان بدن
اگرچه این روش به صورت قطعی برای تشخیص دروغ کافی نیست، اما یکی از بهترین روشهایی است که میتوانید استفاده کنید. کنترل همهی رفتارها و واکنشها هنگام گفتن دروغ غیرممکن است. این افراد برای اینکه احساس کوچکتر و کمتر محسوس به آنها دست دهد، معمولا بدن خود را هنگام گفتن دروغ به داخل میکشند. بسیاری از آنها دست و پای شان را گم میکنند و گاهی اوقات به صورت ناخودآگاه سعی میکنند تا انگشتان بیقرار شان را از دید شما پنهان نگه دارند.
۴. مشاهدهی حالت های چهره
نگاه کردن به حالتهای مختلف چهره افراد گاهی اوقات عدم صداقت آنها را فاش میکند، اما برخی از این حالتها پیچیده و بسیار ظریف هستند و نیاز به دقت بیشتری دارند. اغلب اوقات هنگام دروغ گفتن، پوست چهره تغییر رنگ میدهد، لبهای شان را گاز میگیرند، و یا به سرعت پلک میزنند. هر یک از این تغییرات، نشانهای افزایش فعالیت مغز هنگام دروغ گفتن است.
۵. گوش دادن به تن صدا، آهنگ صدا و ساختار جملات
هنگامی که یک فرد شروع به دروغ گفتن میکند لحن صدا، آهنگ صدا (کوتاه و بلند شدن تن صدا هنگام صحبت) تغییر میکند. ممکن است گفتارشان را خیلی آرام و یا خیلی سریع شروع کنند و یا اینکه تن صدایشان کمی بالاتر یا پایینتر از حد معمولی به نظر برسد. آنها از گفتن جزییات طفره میروند و معمولا داستانی کلی تعریف میکنند. همچنین داستانشان واقعی به نظر برسد، جملاتی انتخاب میکنند که بسیار پیچیدهتر از معمول است.
۶. حذف خودشان از جملات
افراد دروغگو معمولا داستان شان را بدون اشاره به خودشان آغاز می کنند. این افراد عبارات مستقیم نسبت به خودشان را کمتر استفاده میکنند و مستقیما بر دیگران تمرکز میکنند. شما به ندرت برخی ضمایر همچون «من»، «من را» یا کلماتی دیگر شبیه به اینها میشنوید. از لحاظ روانشناختی، آنها با این کار سعی در این دارند تا خودشان را از دروغی که درحال سرهم کردنش هستند دور کنند.
به خاطر داشته باشید که هر فردی شیوهی رفتاری متفاوتی هنگام گفتن دروغ بروز میدهند؛ بنابراین هیچ روشی صددرصدی برای تشخیص آنها وجود ندارد.