چه عواملی در تبدیل شدن افراد به شخصیتی متقلب و دوروغ گو تاثیردارند و روانکاوی این افراد چگونه است؟
تصور کنید در جلسه امتحان نشسته اید و هر چه تلاش می کنید پاسخ برخی سؤالات را به یاد نمی آورید، در چنین لحظه ای چه تصمیمی می گیرید؟ آیا وسوسه می شوید که از روی دست فرد دیگری تقلب کنید؟ به نظر شما در موقعیت های از این دست همه به تقلب فکر می کنند؟ به عبارت دیگر اشتیاق به تقلب در همه افراد به یک میزان است؟
اغلب در پاسخ به اینکه چه گروهی بیش از سایرین تقلب می کنند، احتمالاً پاسخ خواهیم داد: شاگردان تنبل، آنهایی که مجبور به از سر گذراندن امتحانات پشت سر هم هستند یا آنهایی که در سیر اجتماعی شدن یاد نگرفته اند تقلب کردن می تواند امری ناپسند باشد. کمتر کسی که به این قضیه فکر می کند که تقلب کردن یا سایر ویژگی های اخلاقی می تواند به بیولوژی ما ارتباط داشته باشد. اما تحقیقات جدید دانشمندان دقیقاً همین دورترین گزینه ممکن در ذهن ما را نشانه رفته است، تحقیقاتی که نشان می دهد: میان تقلب کردن هورمون های موجود در بدن ما ارتباط مستقیمی وجود دارد.
بر این اساس تستوسترون و کورتیزول دو هورمونی هستند که افراد را به تقلب کردن و سایر رفتارهای ناسالم ترغیب می کنند. تستوسترون که هورمونی مردانه است موجب رشد مفاصل و غریزه آنها می شود و کورتیزول که به هورمون استرس مشهور است و در پاسخ به شرایط تشویش آور در بدن ترشح می شود. در واقع هر چه میزان تستوسترون در خون بالا برود ترس افراد از عاقبت کاری که می کنند یا مجازانی که در پیش است کم می شو. از طرف دیگر، هر فرد استرس بیشتری تحمل کند کورتیزول بیشتری در خونش ترشح می شود. در نتیجه افرادی که در چنین شرایطی هستند به راحتی دست به تقلب یا سایر رفتارهای ناسالم می زنند.
بنابراین، اگر فرزندی دارید که به شدت متقلب است یا حتی خودتان به صورت ناخود آگاه تمایل زیادی به انجام برخی کارهایی دارید که تناسب چندانی با اخلاقیات ندارند بهتر است یک آزمایش خون انجام بدهید. این آزمایش خون میزان هورمون های بدن شما را مشخص می کند. اگر کورتیزول خون شما بالا باشد می توانید با انجام کارهایی مثل یوگا آن را پایین بیاورید و اگر تستوسترون بیش از حد باشد می توانید از پزشک کمک بگیرید. شیوه هایی که میل ذاتی شما به تقلب کردن یا کارهای پنهانی خلاف قانون را کاهش می دهد.
منبع دیلی میل
