چگونه می توان کاری کرد کودک با رضایت درونی خود در اتاقی جداگانه بخوابد و جای خوابش را از مادرش جداکند!
تنها بویی که کودک را آرام میکند بوی مادر است و صدای مادر جزو لاینفک هر نوزادی است که از زمان جنینی با آن خو میگیرد ولی همین وابستگیها سبب میشود که در سنین بالاتر مادران نتوانند اتاق خواب فرزندشان را جدا کنند و بعضی از کودکان حتی تا سنین 12 سالگی هم باید در کنار مادر خود بخوابند و این امر به دلیل مشترک نبودن ساعات خواب مادر و پدر و کودک مشکلات فراوانی را ایجاد میکند. در بسیاری مواقع این سؤال برای بسیاری از مادران پیش میآید که از چه سنی باید فرزندشان را برای خواب از خود جدا کنند؟
دکترمریم یوسفی، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره اینکه چه سنی بهترین زمان جدا کردن محل خواب مادر و کودک است میگوید: مادران ایرانی بسیار عاطفی هستند و بیشتر آنها از روی علاقه زیاد تا سنین 5 سالگی فرزندانشان را در کنار خود میخوابانند و از همان لحظه تولد به گمان اینکه نوزادشان ضعیف است و هیچگونه استقلالی ندارد، تمام هم و غم خود را روی این قضیه متمرکز میکنند که هیچ گاه حتی موقع خواب کودکشان را تنها نگذارند، البته بسیاری از مادران شاغل که ساعاتی از روز را مجبورند به فعالیت روزانه در خارج از منزل بپردازند، به دلیل خستگی ناشی از کار روزانه و نداشتن برنامه ریزی دقیق و عدم کنترل مدیریت بر ساعات خواب، با جدا بودن اتاق کودکشان شاید مجبور شوند که در طول شب بیدار شده و گریههای شبانه کودکشان را آرام کنند ولی به دلیل خستگی زیاد دیگر توان از این اتاق به آن اتاق رفتن را ندارند و ترجیح میدهند کودکشان را کنار خود بخوابانند.
به گفته او بهترین زمان برای جدا کردن محل خواب کودک از مادر همان از بدو تولد است و باید با این سیستم که غذا دادن و تعویض پوشک در اتاق خواب کودک انجام شود عادت کرد، زیرا در غیر این صورت حتی در سنین 2 تا 3 سالگی هم برای کودک جدا شدن از مادر و ترک عادت خوابیدن در کنارش بسیار سخت خواهد شد و گریهها و بیتابیهای شبانه بالاخره مادر را خسته و تسلیم خواسته کودکش خواهد کرد و ممکن است کار به جایی برسد که مادر حتی هنگام مدرسه رفتن کودک هم با مشکل مواجه شود چون او حاضر نیست حتی برای ساعتی از مادرش جدا شود و کلاً با واژه استقلال به هر شکلی بیگانه است.شاید بتوان از همان روزهای آغازین تولد جلوی بسیاری از مشکلات دوران بزرگسالی را گرفت، اگر قبل از اینکه فرزندتان نیازش را بر زبان بیاورد، آن را برایش برآورده سازید، خود عاملی خواهد بود برای ایجاد مشکلات بعدی، بگذارید نوزاد شما که در اتاق دیگری خوابیده احساس نیاز کند و بعد، نیازش را برآورده سازید، این اتفاق کوچک پایههای حس استقلال طلبی را در کودک شما تقویت خواهد کرد.
دکتر یوسفی در ادامه با اشاره به اینکه والدین کودکان بسیاری از کشورهای توسعه یافته با برنامه ریزیهای دقیق از بدو تولد این مشکل را برای خود کاملاً حل کردهاند میافزاید: باید توجه داشت که در صورتی که با برنامه پیش بروید در مدت کوتاهی به آرامش شبانه و خوابی راحت دست مییابید، علاوه بر آن این عمل اثرات مثبت خود را در سنین بزرگسالی نیز خواهد گذاشت؛ زیرا فرزندتان شخصی مستقل و با اعتماد به نفس بالا بار آمده و میتواند در سنین کمتر مدل لباس و یا نوع غذا و در سنین بالاتر رشته تحصیلی، شغل و همسر خود را براحتی انتخاب کند.
روزنامه ایران