بعضی از بازی‌ها می‌تواند هماهنگی چشم و دست و مهارت‌های حل مشکل بچه‌ها را تقویت کند. بازی‌هایی که ایجاب می‌کند بچه‌ها با حرکات فیزیکی واقعی خود بازی را جلو ببرند هم می‌تواند بچه‌های ساکن را به حرکت وادار کند، البته نه به اندازه‌ای که وقتی بیرون و در فضای باز به ورزش و بازی می‌پردازند. اما بقیه بازی‌ها فایده چندانی ندارند و بازی‌های ویدئویی خشن نیز رفتارهای پرخشونت بچه‌ها را افزایش می‌دهند.
درمورد بازی‌های ویدئویی هم مثل سایر جوانب بزرگ کردن و پرورش بچه‌ها، سالم‌ترین رویکرد، حفظ تعادل است.
آکادمی امریکایی پزشکی کودکان توصیه می‌کند که بچه‌ها بیشتر از ۲ ساعت در روز را پشت کامپیوتر، تلویزیون یا مشغول بازی‌های ویدئویی نگذرانند. بنابراین بهتر است محدودیت‌هایی تعیین کنید که به موجب آن بازی‌های کامپیوتری آنها در تکالیف مدرسه، مسئولیت‌های خانه و فعالیت‌های جسمی آنها تداخل ایجاد نکند.
اطمینان یابید که حتماً بازی‌هایی انتخاب کند که برای گروه سنی او مناسب باشد. همه بازی‌های ویدئویی درجه‌بندی و طبقه‌بندی شده‌اند.
سعی کنید دستگاه بازی‌های ویدئویی را در یک محل عمومی در خانه قرار دهید، نه اتاق خصوصی فرزندتان. به این ترتیب میتوانید محتوای نامناسب بازی‌ها را کنترل کنید و فرزندتان هم می‌تواند موقع بازی کردن با سایر افراد خانواده ارتباط برقرار کند.
اطمینان یابید که جایگزین‌های جالبی هم برای فرزندتان داشته باشید: مثل ورزش فعالیت، فرصت ارتباط با همسالان، و کارهای خلاقانه. اگر هنوز درمورد فعالیت فرزندتان درمورد بازی‌های ویدئویی نگرانی دارید، با پزشک او مشورت کنید.
