yawning-overtired
دلیل علمی انتشار خمیازه و مسری بودن آن چیست؟چرا خمیازه به دیگر اطرافیان فرد سرایت می کند

دانشمندان دانشگاه بیلور (Baylor University) در تحقیقاتی ویژه به بررسی پدیده مسری بودن خمیازه کشیدن پرداخته اند. این افراد در تحقیقات خود موفق به کشف رابطه های مستقیم نوع شخصیت روانی افراد با تاثیرپذیری از خمیازه دیگران شده اند.

هنگامی که فردی خمیازه می کشد، افراد دیگر با دیدن او تمایل بیشتری به خمیازه کشیدن نشان می دهند. این پدیده علاوه بر انسان ها در بسیاری از پستانداران که به صورت جمعی زندگی می کنند نیز مشاهده می شود. حال این امر ارتباط مستقیمی با نوع شخصیت اجتماعی فرد دارد. افرادی که دارای شخصیت روانی ضد اجتماعی هستند، به شدت کمتر از افرادی اجتماعی تحت تاثیر این زنجیره انتقال خمیازه قرار می گیرند.

این تحقیقات برای جامعه آماری خود از 135 دانشجوی این دانشگاه استفاده کرده است و در تحقیقاتی، نحوه انتقال خمیازه در این افراد مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیقات مشخص شده است که افرادی که خصلت هایی مانند خودسر بودن، نترس بودن، جمع گریز بودن و مداخله جو بودن را در خود دارند، در دفعات کمتری با مشاهده خمیازه دیگران آن را تکرار می کنند.

برای تعیین نوع شخصیت افراد شرکت کننده در این تحقیقات، تعداد 153 سوال مختلف روان شناسی از آنها پرسیده شده بود. این سوال ها در قالب یک پرسشنامه در اختیار این دانشجویان قرار گرفته بود و پاسخ های آنها توسط متخصصان روان شناسی مورد تحلیل قرار گرفته و نوع شخصیتی هر فرد تعیین شده بود.

پس از پر کردن نظر سنجی، دانشجویان به یک اتاق انتقال پیدا می کردند. در این اتاق هدفون های از بین برنده صدای محیط بر روی گوش آنها قرار داده می شد و در یک نمایشگر، به مدت ده ثانیه یک بار چهار نوع تصویر به نمایش در می آمد. تصویر نخست، چهره فردی در حال خمیازه کشیدن بود، تصویر دوم صورتی در حال لبخند زدن را نشان می داد و تصویر سوم نیز چهره ای عادی و بدون بروز احساسات خاص را شامل می شد. پس از این سه مورد نیز تصویر به مدت کوتاهی سیاه رنگ می شد.

در هر یک از این تصاویر، وضعیت حرکت عضلات صورت و عصب های هر دانشجو با کمک یک حسگر ویژه اندازه گیری می شد و در نهایت نیز نتایج یاد شده از این تحقیقات به دست آمد.

شایان ذکر است که نتایج این تحقیقات در قالب یک مقاله علمی در ژورنال بین المللی شخصیت و تفاوت های فردی (Personality and Individual Differences) به چاپ رسیده و قابل دسترسی است