برای بیرون رفتن با کودکتان یک سری پیشنهادات جالب و مفید داریم با ما همراه باشید.
رفتارهای مثبت کودکتان را تقویت و تحسین کنید. برای این که دست شما را می‌گیرد و نزدیک به شما می‌ماند به او امتیاز بدهید و بعد در ازای مثلا هر پنج امتیاز به او پاداش بدهید.
بیشتر کودکان دوست دارند همراه با مادرشان و حتی همراه با دیگرآشنایان به خیابان و گردش بروند. حتی گاهی مادرانی که صبح تا عصر خسته کننده و پر سر و صدایی را تنها با کودکشان در منزل گذرانده‌اند، ترجیح می‌دهند بیرون بروند و آب و هوای خود را عوض کنند. اما متاسفانه برای بعضی مادرها بیرون رفتن از خانه با کودکان کار طاقت فرسایی است. چون کودک آنها هر لحظه می‌خواهد دست آنها را رها کند و به دنبال کشف محیط اطراف به هر جا برود. گاهی در یک سوپرمارکت می‌خواهد روی زمین بنشیند یا جیغ و داد به راه بیاندازد. گاهی از خرید کردن مادر خسته می‌شود و بنای ناسازگاری می‌گذارد و خلاصه گاهی گردش را به یک میدان جنگ تمام عیار تبدیل می‌کند و مادرو پدر‌ها هم در اکثرموارد نمی‌دانند در این شرایط و در جلوی چشم مردم با کودکشان چه رفتاری داشته باشند. در این جا می‌خواهیم برخی رفتارهای مناسب را به پدر و مادرها بیاموزیم:
از همان ابتدا به کودک خود بیاموزید که نزدیک شما بماند
از همان اولین باری که با کودکتان بیرون می‌روید، حتی اگر سنش خیلی هم پایین باشد به او بیاموزید که نزدیک شما بماند. حتی اگر دست او را نگرفته باشید. البته شما هم هرگز نباید از کودکتان غفلت کنید یا او را در خیابان تنها بگذارید یا جلوتر از او راه بروید و گمان کنید او مانند یک سرباز پشت سر شما خواهد آمد. آموزش به کودکتان باید جدی ولی با محبت و با زبان خوش باشد.
انتظار بی‌مورد از کودکان را کنار بگذارید
از یک کودک خردسال توقع نداشته باشید که از یک خرید طولانی و خسته کننده لذت ببرد و صدایش هم درنیاید. در چنین خرید‌هایی اغلب کودکان بی‌تاب می‌شوند و اگر کمی سر به هوا باشند شروع می‌کنند به کشف چیزهای اطراف تا برای خود تنوع ایجاد کنند. بنابراین شما باید با ایجاد زنگ تفریح‌های بموقع جلوی این مسئله را بگیرید. خریدن یک خوراکی یا بردن به اسباب بازی فروشی و پارک‌های کوچک سر راه می‌تواند مفید باشد.
قوانین بیرون رفتن را برای کودکان تکرار کنید
هر بار که با فرزندان خردسال خود بیرون می‌روید قوانین را برای آنها بازگو کنید. به آنها بگویید توقع دارید چه کارهایی را بکنند و چه کارهایی را انجام ندهند. به او بیاموزید همیشه دست شما را نگه دارد و اگر شما خواستید پول پرداخت کنید و دست او رها شد باید لباستان را نگه دارد. از خطرهایی که وجود دارد برای آنها صحبت کنید. مانند تصادف با ماشین، افرادی که ممکن است کودک را با خود ببرند و موارد مشابه. البته او را نترسانید و منطقی خطر‌ها را برایش توضیح دهید.
به کودکتان برای تبعیت از شما در بیرون از منزل پاداش بدهید
رفتارهای مثبت کودکتان را تقویت و تحسین کنید. برای این که دست شما را می‌گیرد و نزدیک به شما می‌ماند به او امتیاز بدهید و بعد در ازای مثلا هر پنج امتیاز به او پاداش بدهید. برایش بستنی یا چیزی را که دوست دارد بخرید.
برای بیرون رفتن با کودکتان، از قبل برنامه‌ریزی داشته باشید
وقتی در بیرون از منزل زیاد کار دارید به کودکتان روشی برای اندازه‌گیری زمان بیاموزید. یعنی به او کمک کنید تا بفهمد بیرون رفتن شما چقدر طول می‌کشد. برای یک کودک کم سن و سال میتوانید مدت زمان را این طور توضیح دهید که مثلا به اندازه رفتن تا منزل خاله یا مادربزرگش طول می‌کشد. حتی میتوانید کارهایتان را روی کاغذ یادداشت کنید و به او بدهید تا هر کدام را که انجام دادید به او نشان دهید تا با مداد رویش خط بکشد. آخر سر هم میتوانید کودک را با دادن یک خوراکی یا بردن او به جایی که دوست دارد خوشحال کنید.
از وسایل مورد علاقه کودک کمک بگیرید
اگر خرید طولانی مدت دارید در طول خــریـد میتوانید عروســک یـــا وســیــلـــه‌ای از اسـبــاب بازی‌های کودک را بیاورید تا در فواصل خرید با آن مشغول شود. به هر حال خرید کردن برای کودکان کار طاقت فرسایی است.
وقتی کودک شما در حیاط نمی‌ماند و به خیابان می‌رود
بعضی از کودکان وقتی از محیط خانه بیرون می‌روند گمان می‌کنند وارد یک محوطه بزرگ بازی شده‌اند و هیچ محدوده‌ای در کار نیست و می‌توانند در را باز کنند و برای بازی به کوچه یا خیابان هم بروند. حتی اگر محله شما امن باشد شما باید برای بازی کودک محدوده مشخص کنید و به او تاکید کنید که نباید به هیچ عنوان از محدوده خارج شود. در عین حال خودتان هم باید مدام به او سرکشی کنید تا هر لحظه که بخواهید بدانید او کجاست و چه می‌کند. تا وقتی که کودک نتواند احساس مسئولیت کند باید او را مجبور کنید تا از قوانین شما اطاعت کند. وقتی به کودک آموزش می‌دهید باید او را وادار کنید که قوانین را برایتان تکرار کند تا مطمئن شوید برداشت او از صحبت‌های شما درست است. محدوده بازی را به روشنی برای کودکتان مشخص کنید. اگر لازم باشد میتوانید روی دیوار حیاط را علامت رنگی بزنید تا بداند کجاها می‌تواند بازی کند. آزادی کودک را به تدریج که بزرگتر شد و توانست از خودش مراقبت کند بیشتر کنید. البته همه کودکان مانند هم نیستند.
برخی قوانین ایمنی را به کودکتان بیاموزید
اولا قوانین را به روشنی برای کودکان بیان کنید. دستورات شما بهتر است شکل مثبت داشته باشند نه منفی. یعنی روی کارهایی که می‌تواند انجام دهد متمرکز شوید. نه روی «نکن»ها. برای مثال میتوانید به کودکتان بگویید: «می‌توانی گل‌ها را تماشا کنی. می‌توانی گل‌ها را بو کنی و نباید آنها را بخوری یا بکنی». یا: «وقتی از خیابان می‌خواهی رد شوی، دوطرف را نگاه می‌کنی و وقتی ماشین نمی آمد می‌توانی از خیابان رد شوی».
وقتی کودکتان همراه شماست همین قوانین را کمی هم اغراق شده به او یاد می‌دهید. مثلا وقتی همراه کودکتان قدم می‌زنید به او می‌گویید هنگام رد شدن از خیابان بایست، نگاه کن، گوش کن، رد شو. و خودتان هم همراه با او همه این‌ها را انجام می‌دهید تا دقیقا ببیند چه می‌کنید. همچنین برخی پیامدهای عدم رعایت نکات ایمنی را به کودک نشان دهید. کودکان انتزاعی نیستند و باید پیامدهای بی‌احتیاطی را از نزدیک ببیند تا آنها را درک کنند. به کودک نشان دهید که چطور یک اتومبیل توانسته یک گربه را بکشد و یا برخی گزارشات تلویزیونی تصادفات را به او نشان دهید. برخی پدر و مادرها چندان حوصله و بردباری لازم را برای این آموزش‌ها ندارند و از طرفی توقع دارند کودکشان خودبخود همه این‌ها را بداند و انجام دهد. جزء این پدر و مادرها نباشید!
زندگی آنلاین،