با کاهش آنتی اکسیدان های بدنتان ،دچار پیری زودرس خواهید شد.
افزایش سن، عملکرد بدن را تحت تاثیر قرار میدهد. ضربان قلب کُندتر شده و رگهای عروقی قابلیت ارتجاعی خود را از دست میدهند و این مسئله سبب افزایش فشار خون در سنین بالا است.
از طرفی دیگر، استخوانها و مفاصل تراکم و استحکام خود را از دست میدهند و به همین دلیل کنترل تعادل در افراد مسن سختتر میشود. سیستم ایمنی بدن نیز از جمله بخشهایی است که تحت تاثیر افزایش سن قرار میگیرد.
تضعیف سیستم ایمنی بدن سبب میشود که افراد مسن مقاومت بدنی خود را در مقابل انواع میکربها، ویروسها و عفونتها از دست بدهند. یکی از مهمترین عواملی که سبب کاهش عملکرد سیستم ایمنی میشود کوچک شدن غده تیموس است.
گروهی از محققین به منظور شناسایی تاثیر آنتیاکسیدانها بر روند پیری زودرس غده تیموس آزمایشی را روی موش انجام دادند. نتیجه آزمایش نشان داد که سلولهای استرومایی تیموس دچار کمبود نوعی آنزیم آنتیاکسیدان به نام کاتالاز هستند. در نتیجه این امر، سطح اکسیژن فعال حاصل از فعالیتهای متابولیکی بافت افزایش یافته و به سوخت و ساز آن آسیب میرسد.
گونههای فعال اکسیژن برای بدن بسیار مضر هستند و اگر سطح آنها از حدی افزایش یابد میتوانند منجر به جهش و مرگ سلول شوند. آنها با پروتئینها، لیپیدها و سایر مولکولها واکنش میدهند و در نهایت منجر به بروز ضایعات بافتی و یا حتی سرطان میشوند. در این حالت نیاز است که این اکسیژنهای فعال به موادی بی خطر تبدیل شوند و این کار توسط آنزیم کاتالاز انجام میشود.
محققین نتیجه این آزمایش خود را اینگونه بیان داشتند که روند پیری تیموس همانند دیگر بافتهای بدن است ولی به دلیل کمبود آنزیم کاتالاز در آن این روند سرعت مییابد. دیگر بافتهای بدن این آنزیم را به مقدار کافی در خود دارند و به همین دلیل از پیری زودرس محفوظ میمانند.