دیابت بر رابطه زناشویی تا چه حد می تواند تاثیرگذار باشد و در آن اختلال ایجاد کند؟
دیابت بیماری است که بر سلامتی تمام اندام‌های بدن تأثیراتی می‌گذارد.در این میان غالباً بحث در خصوص اندام‌های جنسی و میل جنسی در هاله‌ای از سکوت باقی می‌ماند، در حالیکه سلامتی جنسی با سلامتی عمومی بدن مرتبط است.
به همین دلیل اگر مشکلی در این زمینه داشتید، به خود جرأت دهید و حتماً با پزشک مشورت کنید:
در مردان مبتلا به دیابت، امکان اختلالات در نعوظ سه تا چهار برابر دیگر مردان است. گاهی اوقات انزالهای پس رو یا اصطلاحاً رو به عقب هم در این افراد دیده شده است: در این شرایط اسپرم به جای اینکه به بیرون از بدن ریخته شود، به سمت مثانه برمی‌گردد.
در میان زنان دیابتیک، کاهش میل جنسی بسیار شایع است، حساسیت، خشکی و ناراحتی در ناحیه واژن و عدم رسیدن به ارگاسم، از جمله مشکلاتی است که پیش روی این زنان قرار دارد. البته تمام این مشکلات در زنان غیر دیابتیک هم به وفور دیده شده است با این حال، در میان زوج‌‌هایی که هر دو یا یکی از آنها به دیابت مبتلا هستند، موارد بسیاری مشاهده شده که هیچ وقفه‌ای در فعالیت جنسی‌شان رخ نداده است بطوریکه به رغم مشکلات توصیف شده، عملکرد جنسی کارآمد و صحیحی دارند.
دیابت، سرخرگها و بویژه شریانهای اندام جنسی و ناحیه تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر کیفیت گردش خون پایین بیاید، هنگام نعوظ عمل خونرسانی به آلت، به خوبی انجام نمی‌شود. در زنان، محیط داخل واژن منبسط نمی‌شود و در نتیجه درد بسیار شدیدی در حین رابطه ایجاد خواهد شد. دیابت ممکن است منجر به نوروپاتی شود، یعنی حملات عصبی که در پی آنها تکانه عصبی، بویژه در اندام جنسی، به خوبی هدایت نمی شود.
تکانه عصبی، پیامی است که از یک نرون به نرون بعدی و در نهایت به اندام مورد نظر، مانند گروهی از تارهای عضلانی انتقال می‌یابد یا از یک اندام به دستگاه عصبی مرکزی بر می‌گردد. این تکانه عصبی ضعیف و نامؤثر، سرمنشأ مشکلات نعوظ در مردان و ارگاسم در زنان است.
پزشک به فرد مبتلا به دیابت توضیح می‌دهد که دیابت در هنگام نعوظ مشکلاتی ایجاد خواهد کرد. با شنیدن این عبارت، فرد دیابتیک شبها حس می‌کند که دچار نقصی شده است و دیگر به خوبی حالت نعوظ در او شکل نمی‌گیرد.
از سوی دیگر دیابت ممکن است فرد را ضعیف و ناتوان کند، چرا که یک بیماری مزمن طاقت فرساست که در لحظه لحظه زندگی فرد دیابتیک مهمان اوست! بنابراین بیمار ممکن است با گذر زمان ضعیف شود یا حتی از یک افسردگی واقعی رنج ببرد.
تمام آنچه که گفته شد، به طور خاص برای تمایلات فردی بیمار و به طور کلی برای تمایلات جنسی او مضر است.
در خصوص مشکل مربوط به نعوظ و همینطور دیگر مشکلات جنسی ناشی از دیابت، راهکارهای بسیاری وجود دارد. ناگفته نماند که رعایت بهداشت فردی نیز بسیار مهم است چرا که تأثیری مستقیم بر روی تمایلات و روابط جنسی دارد.
افراد دیابتیک برای بقای زندگی خویش به بهترین امکانات بهداشتی نیاز دارند، در حالیکه افراد سالم به همین امکانات برای داشتن یک زندگی سالم جنسی نیاز دارند. شاید به نظر ناعادلانه باشد ولی یادآوری این نکته اهمیت دارد، به این دلیل که بهبود بهداشت فردی، به طرز چشمگیری منجر به بهبود ناراحتی‌های جنسی خواهد شد.
