اداره گمرک بلژيک در فرودگاه بروکسل 600 هزار قرص و کپسول غير قابل مصرف را كشف كرده و ادعا كرده اين داروها از کشور امارات متحد عربي و شهر دوبي به بروکسل فرستاده شده بود و کساني که دست به اين کار زده بودند مي‌خواستند اين داروها را در بلژيک بفروشند. تمامي اين داروها از خانواده آنتي‌بيوتيکها بوده‌اند و در گزارش ياد شده، ارزش اين داروها دست کم 300 هزار يورو برآورد شده است.
اين در حالي است که بلژيک خود از سازندگان مطرح دارو در دنياست و داروخانه‌هاي اين کشور از استانداردهاي بالايي برخوردار هستند و خريد و دريافت دارو از بيمارستانها و داروخانه‌هاي اين کشور هيچ مشکلي ندارد و مشکلي هم بر سر راه خريد دارو وجود ندارد که بيماران را مجبور به خريد از بازار سياه کند.
در حالي که، تا پيش از اين، كشورهاي آلمان، آمريكا و چين در سال ۲۰۰۵ميلادي به ترتيب صادركنندگان اصلي دارو در جهان بودند، اين تعادل به جايي رسيد که بلژيك بزرگترين صادركننده دارو در سال ۲۰۰۶ شناخته شد و بنابر گزارش سازمان جهاني بازرگاني، بلژيک در سال گذشته با پيشي گرفتن از آلمان، بزرگترين صادركننده دارو، مواد شيميايي و پلاستيك در جهان بوده است.
با اين اوصاف چه دليلي مي‌تواند مردم را ترغيب به خريد از بازار سياه کند؟
کارشناساني که بر بازار داروهاي اساسي و پرمصرف در اين کشور پژوهش کرده‌اند، معتقدند که قيمت اين داروها به نسبت ساير کشورهاي اروپايي سرسام آور است. بر اساس اين گزارش‌ها، اختلاف قيمت فروش داروها از کارخانه تا داروخانه براي فروش به مردم در بلژيک بسيار زياد است.
در آلمان داروها به قيمت ارزانتري فروخته مي‌شوند در حالي که در بلژيک قيمت دارو بسيار گران است.ميزان گراني دارو در کشورهاي اروپايي به‌ترتيب اسپانيا، فرانسه، انگلستان، ايتاليا، پرتغال، هلند، آلمان و بلژيک را شامل مي‌شود که بلژيک گرانترين كشور در اين زمينه است.
قيمت دارو در بلژيک ۲۵ درصد گرانتر از ايتاليا و ۲۰ درصد گرانتر از اسپانيا است. گراني دارو در بلژيک در حالي است که اين کشور با کاهش نيروي کار در زمينه، دانشمندان و کارشناسان صنعت داروسازي روبروست و به نيروي کار خارجي در اين صنعت نيازمند است.
به گزارش روزنامه هلندي زبان De Morgen چاپ بلژيک، نه تنها داروخانه‌هاي بلژيک به داروسازان نيازمند هستند و در اين زمينه کمبود وجود دارد، بلکه صنعت داروسازي و کارخانه‌هاي مواد پزشکي هم با کمبود دانشمندان و کارشناسان روبرو شده‌اند.
به نوشته اين روزنامه با توجه به رشد تند و فراگير صنعت داروسازي بلژيک، آموزش نيروي انساني براي کار کردن در اين صنعت با رشد آن هماهنگ نيست و شمار کمي از دانشجويان بلژيکي تمايل به درس خواندن در اين رشته‌ها دارند و تقريبا تمامي اين دانشجويان هنگامي که در سال آخر درس مي‌خوانند قرارداد کار خود را با کارخانه‌ها يا مراکز داروسازي از پيش امضا کرده‌اند.
به گفته پژوهشگران بازار کار، با وجود اينکه صنعت داروسازي، شرايط کاري بسيار خوب و دلپذيري براي کارمندان و پژوهشگران خود فراهم مي‌کند، ولي جابجا شدن و پيدا کردن يک شغل همانند با شرايط بهتر در اين صنعت بسيار سخت است که اين خود مي‌تواند دليلي براي عدم تمايل دانشجويان به رشته‌هاي داروسازي در بلژيک باشد.
