فاطمه حمامی نصرآبادی عضو یک خانواده شش نفره در محله سرچشمه سفیدشهر است. او که یک معلول جسمی-حرکتی است از بدو تولد رنج معلولیت را به دوش کشیده و وقتی در مراحل بالا‌تر رشد قرار گرفته با همراهی زهرا (خواهر دوقلوی خود) و مادرش توانسته دورۀ ابتدایی را پشت سر بگذارد اما بعدها شرایط جسمی امکان ادامۀ این راه را از او ستانده است. کشف هنر و توانایی آدمی مهم‌تر از نقش هنر است و این دختر خوش استعداد سفیدشهری این اقبال را یافته بود که از پس نگاه مهرورزانه و هنرمندانۀ یکی از هنرمندان منطقه پا به دنیای جدید هنرمندی بگذارد.
سال‌ها قبل، یک طراح و نقاش به نام سعید بوجار آرانی، استعداد این دختر معلول را در بهزیستی کشف میی‌کند. و می‌کوشد بخشی از احساساتش را نثار او کند و با درک شرایط جسمانی و کشف استعداد ذاتی فاطمه، او را از انزوا رهایی بخشد و به بروز هنر و استعدادش سوق دهد. بوجار چند سالی فاصلۀ آران و بیدگل تا سفیدشهر را پیمود تا به فاطمه نقاشی بیاموزد.
هم اکنون فاطمه تمام کار‌هایش را با پاهای ضعیف و نحیفش انجام می‌دهد. او اگرچه «معلول جسمی حرکتی بالغ بر ۸۰ درصد» است اما با لغزش قلم بر روی کاغذ به کمک انگشتان پای خود همه آرزو‌هایش را نقاشی می‌کند. دو گزارش درباره او را که به صورت فیلم است در ادامه ببینید. یکی نقاشی‌های او را نشان می‌دهد و دیگری که بلافاصله پس از اولی پخش خواهد شد، شیوه نقاشی کشیدن او، صحبت با مادرش و به طور کلیی گزارشی درباره زندگی اوست.
فاطمه حمامی نمایشگاههای متعددی در آران و بیدگل، کاشان و اصفهان و برخی جاهای دیگر برگزار کرده و جوایز ارزشمندی نیز به دست آورده است.
او تصاویر زیبایی را نقاشی می‌کند که هرگز آن‌ها را ندیده بلکه تراوش ذهن خلاق اوست که آن‌ها را بر روی کاغذ پیاده می‌کند. وی درتابلو‌هایش زیباییهای طبیعت، درد‌ها و حماسه‌های محرم و عاشورا و تصویر بزرگان شهر و کشور را به تصویر می‌کشد.
اکنون نقاشی برای وی، پنجره‌ای است که با جهان اطراف مرتبطش می‌کند. خودش و نقاشی‌هایش هر جا که هستند با مردم حرف می‌زنند و آیه‌های تلاش و امید را زمزمه می‌کنند. نداشتن مداد رنگی ویژه معلولان، کمترین امکانات برای طراحی و نقاشی و مکانی برای برپایی نمایشگاه آثار نقاشی‌اش، از مشکلات فاطمه حمامی هنرمند معلول سفیدشهری است.