التهاب نخاع گردنی را میلوپاتی می‌گویند. این التهاب می‌تواند به علت تنگی کانال گردن یا اصطلاحاً تنگی نخاع گردنی باشد. تنگی کانال خود می‌تواند مادرزادی بوده یا در اثر آرتروز به وجود آید. آرتروز گردنی شایع‌ترین علت تنگی کانال گردن و فشار به نخاع یا میلوپاتی است.
میلوپاتی گردن چیست؟
این عارضه وقتی رخ می دهد که خود نخاع تحت فشار باشد یا صدمه ببیند. همچنین آرتروز از دلایل شایع این عارضه است، بطوریکه ساییدگی مهره ها می تواند کانالی که نخاع از آن عبور می نماید را باریک کند. بیرون زدگی دیسک گردن نیز می تواند سبب بروز میلوپاتی گردد اگر این بیرون زدگی بطرف وسط کانال مرکزی نخاع باشد. این عارضه ممکن است ناگهانی یه بطور تدریجی رخ دهد. دلایل نادر دیگری نیز برای میلوپاتی گردن وجود دارند. بعنوان مثال، تومور یا عفونتی که بر این بخش از نخاع تاثیر بگذارند.
چون نخاع از گروهی از فیبرهای عصبی ساخته شده است که پیام را از بدن به مغز منتقل می کنند، فشار بر این اعصاب در منطقه گردن می تواند تولید کننده علائمی باشد که ناشی از چند بخش مختلف بدن است.
نشانه های میلوپاتی گردن
مشکل در راه رفتن: بعنوان مثال، ممکن است احساس سفتی یا گرفتگی در ساق ها ایجاد شود.
اختلال حس و قدرت دست ها: بعنوان مثال، ممکن است لمس و تشخیص اشیاء به روش معمول مشکل باشد و چیزها از دستتان بیفتند.
بروز مشکلاتی در رابطه با مثانه: بعنوان مثال، ممکن است برای تخلیه مثانه با مشکل روبرو باشید یا بی اختیاری ادرار داشته باشید.
تصاویر ام آر ای نشان می دهد که آیا نخاع تحت تاثیر قرار گرفته است و آیا برای رفع فشار جراحی لازم است یا خیر.
شرح حال در میلوپاتی:
بیماران ممکن است از گزگز که تا حدی منتشر است شکایت داشته باشند.
ممکن است از اختلال تعادل یا اختلال در حرکات ریز مثل بستن دکمه لباس شکایت داشته باشند.
گاهی بیمار از اختلال در نوشتن یا بازکردن و بستن سریع دست‌ها شکایت داشته باشند.
ضعف در اندام‌های تحتانی معمولاً از پروگزیمال شروع می‌شود و ممکن است بیمار از اشکال در بلند شدن از صندلی شاکی باشد.
این حالت برعکس ضعف عضلانی در تنگی کانال کمری است.
اختلال فابل توجه در کنترل ادرار و مدفوع نادر است و در موارد شدید ممکن است دیده شود.
نیمی از بیماران شکایتی از درد گردن ندارد و این امر باعث اشتباه تشخیصی می‌شود.
معاینه بالینی:
در معاینه بیمار باید به حرکات گردن دقت کرد. نقاط دردناک در ستون فقرات گردنی باید بررسی گردد. علامت لرمیت ممکن است وجود داشته باشد. اما این علامت تنها در 10 درصد بیماران با میلوپاتی گردنی دیده می‌شود. این علامت در ام اس نیز دیده می شود. آتروفی عضلات، ناحیه شانه در تنگی کانال ناحیه 6C-5C دیده می‌شود. ممکن است فاسیکولاسیون نیز در عضلات درگیر دیده شود.
در معاینه ممکن است لاغری عضلات دست دیده شود. از بیمار می‌خواهم انگشتان را در حالت اکستاسنیون و اداکشن نگه دارد. اگر دو انگشت سمت اولنار در عرض 60-30 ثانیه فلکس و ابداکت شوند به این علامت Finger escape sign می‌گویند و نشانه میلوپاتی می‌تواند باشد. بیمار باید بتواند دست‌ها را سریع باز و بسته کند.
عدم توانایی در حرکت سریع انگشتان می‌تواند نشانه میلوپاتیگردنی باشد. فرد باید بتواند در ۱۰ ثانیه ۲۰ مرتبه دست را مشت و باز نماید. معاینه حسی از لحاظ حس و ویبرشن و حس نوک سوزن در بیمار ضروری است. رفلکسها نیز باید بررسی شوند اگر میلوپاتی همراه با رادیکولوپاتی باشد ممکن است در سطحی که رادیکولوپاتی وجود دارد رفلکسها کاهش یافته و در سطوح دیگر افزایش یافته باشد. وجود علامت بابنسکی و هوفمن باید ارزیابی شود. راه رفتن بیمار نیز باید ارزیابی گردد. تست رومبرگ نیز باید انجام شود. در صورت شک به سایر تشخیص نوار عصب کمک کند نوار عصب و عضله می‌تواند کمک‌کننده باشد. انجام MEP و SEP برای تشخیص میلوپاتی کمک‌کننده است و قبل از جراحی باید انجام گیرد.
در این باره بیشتر بخوانید:
تنگی کانال نخاعی در کمر چه علائمی دارد؟
هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
